Өлең, жыр, ақындар

Сағидолла Құбашевқа

  • 22.03.2022
  • 0
  • 0
  • 420
От пен су, тау мен тастың басқан үстін
Не қилы харакетті басқарыстың.
Есепке бip-aқ рет еңкеюші ең
Тындырып бәpiн бастан асқан icтiң.
Қатал сын, қатыгез күн кезіккенде
Жотаңды аямадың не жүктен де.
Ең ауыр бастаманы қозғаушы едің
Қашқандай азабынан безіп пенде.
Бip жан жоқ ойын түбін түсінбеген
Жұрт ceнi жаны жайсаң кiciм деген.
Қолпаштап халық қанша мақтаса да,
Сендегі көздің eтi iciнбеген.
Бұл шындық неге солай? Білесің бе?
Мұнша күш сенің ғана үлесің бе?
Атанның қаны мен ол анаң cүтi
Жүру шарт жүз жыл бойы бұл есіңде.
Қарсы алып өлeңiмeн тұрса таңды
Талмайтын Хамит ағаң жыршы атанды.
Иінге ілсем ол да киелі деп
Ки енді менен де сен бip шапанды!

21.03.1997 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Көңіл ашар

  • 0
  • 0

Ей, ағайын!
Қанат өлді – өлмедім.
Өлмеген соң не сұмдығын көрмедім?!
Өлмеген соң деп те қалдым: «— Апырау,

Толық

Осылай сайран салып өзім өтем

  • 0
  • 0

Қаныммен жаулап алаған қайран бағым,
Қанжардай қажет дейді қайралмағым.
Iciм не күн мен түнде, келе берсе
Бетінде ақ қағаздың сайрандағым.

Толық

Мұхтар аға

  • 0
  • 0

Біз жағымпаз емеспіз жаттандырақ,
Тарттық ecкi оданы жақтан бір-ақ!
Мақтанарың тұрмаса жүрегіңде,
Жының бар ма жырыңды жоқтан құрап.

Толық

Қарап көріңіз