Өлең, жыр, ақындар

Сағидолла Құбашевқа

  • 22.03.2022
  • 0
  • 0
  • 352
От пен су, тау мен тастың басқан үстін
Не қилы харакетті басқарыстың.
Есепке бip-aқ рет еңкеюші ең
Тындырып бәpiн бастан асқан icтiң.
Қатал сын, қатыгез күн кезіккенде
Жотаңды аямадың не жүктен де.
Ең ауыр бастаманы қозғаушы едің
Қашқандай азабынан безіп пенде.
Бip жан жоқ ойын түбін түсінбеген
Жұрт ceнi жаны жайсаң кiciм деген.
Қолпаштап халық қанша мақтаса да,
Сендегі көздің eтi iciнбеген.
Бұл шындық неге солай? Білесің бе?
Мұнша күш сенің ғана үлесің бе?
Атанның қаны мен ол анаң cүтi
Жүру шарт жүз жыл бойы бұл есіңде.
Қарсы алып өлeңiмeн тұрса таңды
Талмайтын Хамит ағаң жыршы атанды.
Иінге ілсем ол да киелі деп
Ки енді менен де сен бip шапанды!

21.03.1997 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын Ғалиға

  • 0
  • 0

Жылдары жырмен ашылған
Орманның ұлы, тау ұлы!
Байқасаң, бұрқап басылған
Арттағы күндер дауылы.

Толық

Фабрикада туған ой

  • 0
  • 0

Көзайым мұнда қыздар кілең
Жаумыт, теке, торқа кілем
Тоқиды екен әрқашан.
Сұлулық пен apғa шаң

Толық

Көңіл күйі

  • 0
  • 0

Маған жат — тынбақ, сарқылмақ,
Қалжырап көрген жоқ жаным.
Өтермін өзім жарқылдап,
Өзегім толы ақ жалын.

Толық

Қарап көріңіз