Өлең, жыр, ақындар

Көңіл

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 4170
Көңіл деген дария,
Желсіз күнде жай жатқан.
Кейде соғып, дариға,
Ой дауыл ғой оятқан.
Дауыл ой соқса өкіріп,
Ұйтқыр көңіл дария,
Толқыны көкке секіріп,
Тар көрінер дүние.
Дариға, дауыл ойы не,
Неге тыныш жатпайды,
Жел, дауылға көнгенше,
Мұз боп неге қатпайды!
Балдыр басып жәй жатқан,
Толқынсыз судың несі сән?
Қайғысыз, ойсыз ант атқан,
Өлген жанның несі жан?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаз

  • 0
  • 0

Қыстың қары, аяздың зәрі батқан,
Қар мен мұзға көміліп біраз жатқан.
Жер жаңарып, жан бітіп табиғатқа,
Бәйшешегі бұраңдап жайнаң қаққан.

Толық

Ғашығыма

  • 0
  • 0

Жаңа гүлдеп жайнаған жас өмірім,
Жаңа көріп жалғанның жарық күнін.
Таудай талап, дариядай үмітпенен,
Желкілдетіп жай тапқан ғашық гүлім.

Толық

Жырла да зарла, көңілім

  • 0
  • 0

Жырла да зарла, көңілім,
Сел болып жасың төгілсін.
Есіткен ойдан баз кешіп,
Қамығып шындап егілсін.

Толық

Қарап көріңіз