Өлең, жыр, ақындар

Өлім - құрдым, өмір - өзен, жоғалт

  • 02.12.2015
  • 0
  • 0
  • 3155
Өлім - құрдым, өмір - өзен, жоғалат,
Өсер өзен тұрмыс жасын сорғалап.
Тағдыр желі еркіні қоймай айдаса,
Сорлы қу бас қайда кетпес домалап.
Өмір - өзен, күні - түні ағады,
Үстеп оны тұрмыс уы тамады.
Өмір у ғой, ішпеген жан арманда,
Ішкен адам қандвй ләззат алады!..
Тағдыр желі домалатқан мен қу бас,
Жоғалған соң жайым бар ма қаңғымас,
Кім көреді, өлсе жагым алыста,
Көреді кім жалғыз жүріп төксем жас!?



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жаз

  • 0
  • 0

Қыстың қары, аяздың зәрі батқан,
Қар мен мұзға көміліп біраз жатқан.
Жер жаңарып, жан бітіп табиғатқа,
Бәйшешегі бұраңдап жайнаң қаққан.

Толық

Көңіл

  • 0
  • 0

Көңіл деген дария,
Желсіз күнде жай жатқан.
Кейде соғып, дариға,
Ой дауыл ғой оятқан.

Толық

Ажал (А.С.Пушкиннен)

  • 0
  • 1

Ыңды - зыңды көшені бойлап жүрсем де,
Көп халқы бар құлшылық үйге кірсем де.
Отырсам да өңшең жастың ішінде,
Өзім көнген ұзақ қиял тек менде.

Толық

Қарап көріңіз