Адам мен адам
- 0
- 0
Адамды адам өсірді, көкке самғатты,
Адамды адам жар етті, сүйіп таңдапты.
Оқ атса бірі оңдырмай жара түсіріп,
Жарасын таңып, біреуі сосын қамдапты.
Жұлдыз жауын
Жұлдыз жауып жатыр екен көлге бір,Мажыра шақ, жайбарақат көлде өмір.
Аспан жерге қонақ бола келгендей,
Тылсым түнде — сәнді бояу, әнде нұр.
Жалғыз дыбыс, асыр салған ақ шабақ,
Қол кеткен бе бүгін бала бақша боп.
Жер мен Көктің ортақ сірә тойы бар,
Мына түнге осы теңеу шап-шақ-ақ!
Отырмақ ем, балық аулап, жайланып,
Есесіне елестеттім тойды анық.
Ақшабақтар шоршығанда аспанға,
Кетті бәрі жұлдыздарға айналып.
Астана. 3.06.2002.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Жылы жауын
- 0
- 0
Шақырайып талма түсте күн көзі,
Еркін билеп бар әлемді бір өзі.
Жан-жануар, өрт-лепте, дел-сал боп,
Қысылатын, сая таппай, бар кезі.
Желкенді қайық
- 0
- 0
Кішкентай ғана шарана,
Жүректей ерні бүлкілдеп.
Табиғат салған жара ма,
"Жан құйған еңбек" үлпілдек.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Сапарғали Бегалин
Өлеңдерден -
Кушьы
Куш -
Жадыра
Кушты -
Сара
Күшті ертегі
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
- Оразбай Сарыбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі