Өлең, жыр, ақындар

Құстар, құстар

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 1315
Жаз базары толық әлі тарқамай
Күз де жетті өз міндетін арқалай.
Құстар, құстар... сызылтып ән салады,
Біздің жерде қалғаны да бар, талай.
Аққулар жүр айналаға жарасып,
Жұп-жұп болып ауыздарын жаласып.
Жесір қалған ақ әжедей біреуі
Жеке жүзер, әуреленбей таласып.
Қарға біткен бүгін сонша қарқылдап,
Бір таныстай ішіп алса барқылдақ.
Мәнсіз ұшып, сәнсіз қонып, алаңдап,
Ұрылардай, арам ойлы, қалтылдақ.
Тырна біткен сезімімен қауышып,
Біздің жердің бар қызығын тауысып
Жөнеп кетті басшыларын сайлап ап,
Тұра ма екен "жебе басы" ауысып?
Өнерлі жан, тәуір жігіт, дүлдүл бар,
Қыз ішінде жеміс берер гүлгүл бар.
Өз бағыңда, өз тіліңде сайрайды
Өнер ортақ десе дағы бұлбұлдар.
Адамда да құста да бар ірілер,
Қағып тастар бірі сұңқар, бірі ер.
Бірін-бірі жұтса тірі адамдар,
Тамағы да шағаланың тірілер.
Ойлай берсең әр нәрсені сорлайды ар,
Байғызға ұқсап жұмбас көзін ондайлар.
Алаңдамай өмір сүрер біреулер,
Ештеңемен істері жоқ "торғайлар".



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Адам мен адам

  • 0
  • 0

Адамды адам өсірді, көкке самғатты,
Адамды адам жар етті, сүйіп таңдапты.
Оқ атса бірі оңдырмай жара түсіріп,
Жарасын таңып, біреуі сосын қамдапты.

Толық

Пайда болды бір сұрақ

  • 0
  • 0

Шопыр болдым ел мақтаған атақты,
Шеберi деп өз iсiнiң атапты.
Мәшiн айдап отыз жылды өткiздiм,
Жазда бiр ай тасып бердiм масақты.

Толық

Күдік

  • 0
  • 0

Кетедi кейбiр түнiм силап маған
Жегiнi жан мүжiген – күдiк деген.
Аурудың азабы да қиналтпаған,
Қайғы да менi осынша мүдiртпеп ең.

Толық

Қарап көріңіз