Өлең, жыр, ақындар

Заманы азса

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 699
Заманы азса парызын пенде ұмытқан,
Үзеді деме ұрттаудан адал, тұнықтан.
Қорқаулар со кез кетеді билеп еркіңді
Лайдан ішіп, өлексе мүжіп құныққан.
Қайырсыз адам, қатыгез заман қысқанда,
Басыңа төнсе тілемес күндер — дұшпанға,
Айналып кете бере ме, сорлы, пенделер,
Ініне ғана таситын бәрін — тышқанға.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Әке жауабы

  • 0
  • 0

Жас кезiмде толып тұрды жырға маң,
Ел өмiрiн елестеткен бұрмалаң.
Ендi, мiне, бейне мылқау әкедей
Үн қатпайды, сырын бүгiп тұр далам.

Толық

Обаға қарап ой толғап

  • 0
  • 0

Сар далада cap тап боп күйіп кепкен
Жалғыз оба, бір қыран биіктеткен.
Жалғыз қалсам ойға алып әр немені
Орынсыздау тартамын күйік көптен.

Толық

Сезімді шақта

  • 0
  • 0

Сұлу мен жасқа тәнің тұрар иіп,
Пәк сезім, өтеуі жоқ, шыда күйіп.
Ақын жан сол шағымен асқақтайды,
Бал сезім беріле алсаң о да биік.

Толық

Қарап көріңіз