Өлең, жыр, ақындар

Әттең, әттең...

  • 05.06.2022
  • 0
  • 0
  • 579
О, Тәңірім! Тағдырыма ырзамын,
Егіп бердің жүрегіме жыр назын.
Тілдеседі табиғатпен жан-тәнім,
Жеті мүшем сезіп тірлік ырғағын.
Балбырауын бойжеткеннің албырап,
Баламайсаң, сыбдыр-сыбыр, бал құрақ.
Неге, неге бүр жармаған "ана-тал",
Тоны тозық, өңі солып, салбырап.
Гүлге бөккен дархан мына даланы-ай!
Өмір қайнап жатқан мына қаланы-ай!
Жайраң жаздың сонша сәнін кетіріп,
Жүрген ана боқтық шұқып "шаланы-ай".
Жер бесікті әлдилейді жаз тербеп,
Көк күмбезін бара жатыр саз кернеп.
Неден шошып шыр-шыр етті бозторғай,
Әлде сезім секемшіл ме, наз-сергек?
Жаз жанарын бүгін, әттең, бұлт басқан,
Тас бүркеніп, жыламсырап жатты аспан.
Қаламым да тайпалмайды жорғаша,
Жазып тастар шағы болды жұрт дастан.
"Байғыз-ақын", таңды солай атырсын,
Жаза алса ғой таңдайыңа татыр, шын.
Әттең, әттең... тасып болған сүттей боп,
Шабыт неге қайтып бара жатырсың?

Ақтау, 2.05.2002 ж.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Абай жылына ода

  • 0
  • 0

Өтіп бара жатыр бүгін бір жылым
"Шабыт жүген намыс мінген" жыр-жылым!
Байтақ Отан, шексіз Әлем — Сенің де,
"Абай" деген саңқ-саңқ етіп тұрды үнің!

Толық

Аптапта

  • 0
  • 0

Кездестірмей бұрын мұндай аптапқа,
Жүр екен-ау құдай талай сақтап та.
Туған жердің табиғаты ғажап деп
Өжектескем талай қорғап, жақтап та.

Толық

Бойда екі "Менім" бар

  • 0
  • 0

Бойда екі "Менім" бар ерегескен,
Жан-тәнімді сонша жыл бөле жескен.
Бірі "Өзің", "Сен — жалғыз" десе тантып,
Бірі "Ел" деп, "Отан" деп танады естен.

Толық

Қарап көріңіз