Адамдар қандай жаралды екен нәсілден
- 0
- 0
Біріне бірі жарамсақтана бас ұрған,
Біреуін бірі мезгілсіз шөгіп қашырған,
Бірінен бірі зымиян мінез жасырған,
Заманнан заман зұлымдық құлқын асырған.
Күн астында көк бөрі
Күн астында көк бөріАйға қарап ұлыған.
Әркім тегін ойға алса,
Бойға тарар жылы қан.
Көк төсінде жарық ай
Қарай қалған мөлдіреп.
Анам сәлем ететін
Еске аламын, елжіреп.
Қараңғыны қақ жарып
Жұлдыз ағып барады.
Өшсе дағы бір өмір,
Жерге сәуле тарады.
Ана тұрған күмбездер
Саусағыңды беземе.
Ол — құрмет, ол — өнер,
Тексіз жандар сезе ме?
Таң алдында мұңайма!
Таңың атып келеді.
Құлшылық ет Құдайға
Ұлдың келер кезегі.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Үміт сапарында
- 0
- 0
Арман жай — Жерде ме екен,
Көкте ме екен?
Бар адам арман қуған, қайтсе жетем?
Мен Сені іздеп келем үміт етіп,
Тілек-бата
- 0
- 0
Міне әділдік — қақ жарған қара қылды,
Ел таныды қамқорын саналы ұлды.
Есе кетіп жүргенде енді міне,
Даламызға баламыз пана болды.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі