Өлең, жыр, ақындар

Сардарлар

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 688
Сана "қартым" әдетін қоя алмады
Маза бермей түрткілеп... "оян, кәні".
Қара жусан қаншама өртенсе де,
Қасиетін жусандық жоя алмады.
Сан ғасырдың түк болмай өктемдігі,
Жерді жарып тіршілік жеткен міні.
Көк балауса қылтиып келе жатыр
Алла нұрын аспаннан төккен күні.
Өз хауызын әр тірлік, өксейді екен,
Өз тамыры нәр берген өшпеді екен.
Өмір сүрген сардарлар, шыбын жанын
Қисам елге, деп қана, өшпей бөтен.
Олар кімдер? Сананы ояталық,
Тірлік қамын бір күнге қоя салып.
Еркек безін, солар ғой, ер тоқымы
Қажағанда , жүргендер, тоят алып.
Солар еді, жан қиған жаушы болып,
Солар еді, ар қуған даушы болып.
Солар, "Сардар" — бақаны шаңырақтың,
Солар, шыққан елінің даусы болып.
Сардар жаны берілмес босқа кекке,
Қарындасқа жатпайды өкпелеп те.
Ары үшін жұртының өзі емес,
Нағыз Сардар шығатын жекпе-жекке.
Міне сала тектілер тұлпарына,
Айналсам ба самғайтын сұңқарына!
Тәнді баптап жүргенше жанды сақтап,
Сардарларша көз салсам Жер шарына.
Кейде қызық, беймаза, бір түрлі адам,
Түрткілейді бір сезім түр-тұрлаған.
Есем кетіп қалғандай, біреулерге,
Сипап қоям жағамды жыртылмаған.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ана шашы

  • 0
  • 0

Қиындықта қым-қуыт жасымаған,
Ей, адамзат, не деген асыл анаң!
Тірі тарих секілді көрінеді
Асқар таудай ақ қарлы шашы маған.

Толық

Қатыгездер қайдан шықты, ағайын?

  • 0
  • 0

Қатыгездер қайдан шықты, ағайын? —
Толып кетті оңым, солым, маңайым.
Ес жиғанша басып кетті арам шөп,
Тағы тарттық бейғамдықтың сазайын.

Толық

Адам мен адам

  • 0
  • 0

Адамды адам өсірді, көкке самғатты,
Адамды адам жар етті, сүйіп таңдапты.
Оқ атса бірі оңдырмай жара түсіріп,
Жарасын таңып, біреуі сосын қамдапты.

Толық

Қарап көріңіз