Өлең, жыр, ақындар

Қысыр бұлттар

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 557
Бұршақ шашып, шеке жарып,
Нөсерлетер бұлттар да бар.
Сол қасиет кеткен дарып,
Тау бойында ұлттар да бар.
Маңғаз дала, ашық аспан —
Асықтырмас еш адамды.
Соданда ма бабам бастан,
Білмей өскен еш алаңды.
Күркілі жоқ, жарқылы жоқ,
Күн сәулесін көлеңкелеп
Тұрған бұлтқа жазғым келіп,
Кетті менің өлең, кенет.
Ашылмайтын қас-қабағы,
Жасқап өскен басқаларды,
Пенделер бар, "тұман-түнек",
Көктен күлкі шашсадағы.
Тарсыл да жоқ, жарқыл да жоқ,
Бір тамбайтын "қысыр" бұлтта.
Ұқсатамын кей пендеге,
Берері жоқ "қысыр" қыртқа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ей, адамдар, мен жүрмін ортаңызда

  • 0
  • 0

Ей, адамдар, мен жүрмін ортаңызда,
Қыста тоңбай, шөлдемей cap тамызда.
Тағдыр, заман, бәрі де сүріндірмек,
Бар ауырды артады арқамызға.

Толық

Қара дауыл

  • 0
  • 0

Жеткенде қара дауыл азынаған
Шошыды үрейлі күй сазына жан.
Суық жел - мың найзалы, бет күйдірер,
Тәңірге болды қандай жазығы адам?

Толық

Адамдар

  • 0
  • 0

Құда болса әулетің мен нағашың,
Іңкәр сезім тапса тоят, жарасым —
Тамшы қанға жан бітірсе Құдірет,
Адам болып аз ғана күн жанасың.

Толық

Қарап көріңіз