Өлең, жыр, ақындар

Түн

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 614
Аспаның анау, лаулатып сансыз отты үрген,
Жымыңдап жұлдыз бәрін де көрдім деп күлген.
Қысылар жан жоқ, екеуден екеу қалғанда
Бақытты сол жан, сезімге тәнді өлтірген.
Ақылға сенбей, шалқи бір алсаң, шектелмей,
Қанатты қиял қоштасып тәнмен кеткендей.
Мақпалдай түннің самалы шарпып өткенде,
Жұп-жұмсақ ерін ұйпалап сүйіп, өпкендей.
Таңдасаң сол шақ ойлардың тәуір, ажарын,
Тойласаң сол шақ ләззәт сезім, базарын.
Жібітсең сол шақ жүрекке қатқан у-зәрді,
Алыстай түсер, алыстай түсер ажалың.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақыл

  • 0
  • 0

Ошағыңның отын жақ,
Қосағаңның қасын бақ.
Ұл-қызыңды әлпеште,
Қамын ойла сосын жат.

Толық

Алма бағы

  • 0
  • 0

Қол тимеді, келе алмадым бұл күзде,
Көне тартып қалыпты ғой жол сізге.
Жалаң ағаш, тылсым төбе үн-түнсіз,
Әлде қыста бұ соғуым жөнсіз бе?

Толық

Ізде өзің қуаныш маңайыңнан

  • 0
  • 0

Әрекетсiз омалып отырады,
Айтатыны баяғы қотыр әнi.
“Ғұрпым азды, қуаныш құрыды” деп
Тұйық суда сасиды, тотығады.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар