Өлең, жыр, ақындар

Алматы таңы

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 967
Таң мезгілі, әуелден, жырға қанық,
Ажарланар таң нұрмен сырлап алып.
Найза шыңдар, тәкәппар, оқшырайған,
Ақ қалпағын көкпеңбек нұрға малып.
Таң шапағын өппеп пе ем өзім бұрын,
Шерттірмеп пе ем таң нұрға сезім қылын?
Бүгін неге қан тасып бұлқынады,
Адыра қап шыдамшыл төзім-құлым?!
Тау барады молайып, тұлғаланып,
Шапақтана, мақтанып тұрғаны анық.
Дала сүйген мен едім, алпысымда
Алғашқы рет қарадым қырға налып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

О, Тарих!

  • 0
  • 0

О, Тарих! Сен бе едің атам менің,
Алыстан желеп-жебер батаң-демің.
Күлтегін бабам екен, сенің арқаң
Боп шықты ең тәттісі татар дәмнің.

Толық

Сезім

  • 0
  • 0

Сезім... Сезім — мәңгі жас көктембісің?
(Табынтады тірлікті көктем — күшің!).
Аяйтын ем мезгілсіз бүр жарғанды,
"Көктем сезім" күзінде шеккенді шын.

Толық

Өтелмес бұл өмірде қарыздармын

  • 0
  • 0

Тербетіп талай мені таң атырдың,
Қаның мен жаныңнан мен жаратылдым.
Парызын ең ақырғы өтей алмай
Топшысы сынып жатыр “қанатыңның”.

Толық

Қарап көріңіз