Өлең, жыр, ақындар

Алматы таңы

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 763
Таң мезгілі, әуелден, жырға қанық,
Ажарланар таң нұрмен сырлап алып.
Найза шыңдар, тәкәппар, оқшырайған,
Ақ қалпағын көкпеңбек нұрға малып.
Таң шапағын өппеп пе ем өзім бұрын,
Шерттірмеп пе ем таң нұрға сезім қылын?
Бүгін неге қан тасып бұлқынады,
Адыра қап шыдамшыл төзім-құлым?!
Тау барады молайып, тұлғаланып,
Шапақтана, мақтанып тұрғаны анық.
Дала сүйген мен едім, алпысымда
Алғашқы рет қарадым қырға налып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Еске алу

  • 0
  • 0

Ғашық болдым дедің бе, сен, шырағым?
Міндің онда ақ арманның пырағын.
Айтшы маған, жүрек симай кеудеңе,
Көкіректе сеземісің жыр-ағын?

Толық

Ұлық тұтсаң атаңды

  • 0
  • 0

Ай — Тағдырым, Жер — Анам, Күн — Тәңірім!.
(Көктен жеткен сеземін үн сарынын.)
Жырлап келем Табиғат құдіретін,
Сөз төркінін, дәметіп, кім танырын.

Толық

Ең бастысы "ой" деген оңдырмасым

  • 0
  • 0

Бір басымда бірнеше ғажайып бар,
Әр қайсысы ғаламат ғажайыптар.
Ең бастысы "ой" деген оңдырмасым,
Бірі мақтап, ал бірі, таза айыптар.

Толық

Қарап көріңіз