Өлең, жыр, ақындар

Алматы таңы

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 940
Таң мезгілі, әуелден, жырға қанық,
Ажарланар таң нұрмен сырлап алып.
Найза шыңдар, тәкәппар, оқшырайған,
Ақ қалпағын көкпеңбек нұрға малып.
Таң шапағын өппеп пе ем өзім бұрын,
Шерттірмеп пе ем таң нұрға сезім қылын?
Бүгін неге қан тасып бұлқынады,
Адыра қап шыдамшыл төзім-құлым?!
Тау барады молайып, тұлғаланып,
Шапақтана, мақтанып тұрғаны анық.
Дала сүйген мен едім, алпысымда
Алғашқы рет қарадым қырға налып.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Уайым және тәубе

  • 0
  • 0

Қинадың-ау, Уайым, құтылмасым,
Тойынбай-ақ қойдың-ау "жұтыр" басым.
Елің мынау, дейсің ғой, қолын жайған,
Оңбай тағы мезгілден ұтылғасын.

Толық

Біз екеуміз

  • 0
  • 0

Пейілім менің!
Мен мақтанамын сенімен!
Аллаға шүкір!, кездескен олар теңімен!
Ешқашан, ешбір ұялтқан жоқсың

Толық

Жаңа ғасыр

  • 0
  • 0

Ұйқышаң тұрасың-ау таңсәріде
Асығып соншалықты аңсадың не?
Бір Сенім тағы солып, жегі күрт
Кеміріп жатыр мүжіп жан-тәніңді.

Толық

Қарап көріңіз