Өлең, жыр, ақындар

Күн

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 562
Күн батты да, тірлік біткен тұншығып,
Қартаң тартты тұрған жайнап мың шыбық.
Көлеңкеге айналғандар азалы,
Қараңғыдан жатқандай, бір, мұң шығып.
Қара туын бүркеп жаһан басына,
Түн айбынды, құдіретін асыра.
Танды күтер ақ ниет бар, дәме бар,
Табиғат та таңды күтер асыға.
Табиғат — заң, заң біткеннің қаталы,
Еш мүлтіксіз бәрі тынып жатады.
Ерік жоқ-ау, тіпті күннің басында,
Күліп атып, жыламсырай батады.
Таңды күтсе бір пенделер арыла,
Біреулері күйе жағар арына.
Арман-адам өтеді екен жете алмай,
Бір таңына кездесе алмай, тарыға.

Ақтау. 1.03.1999 ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ау, халайық!

  • 0
  • 0

Мендей ұлды қалайша елемедің?
Дұрыс еді дер кезде демегенің.
Өзің үшін тер төккен бір баланың,
Біліп жүрші арам ас жемегенін.

Толық

Шипа

  • 0
  • 0

Әдетім бар оймен әлем кезетін,
Ой толқыннан жер тынысын сезетін.
Ел ұйқыда, сен қамқор боп отырсаң,
Тыныштығын, рахатын сезе түн.

Толық

Жайлауда

  • 0
  • 0

"Төре жайлау", қауыштым мен сенімен,
Сұлулықтың, апырмай, сен шегі ме ең!?
"Мүсілім сай" бастауы - қарт әженің,
Иіп кеткен ұлына емшегі ме ең?

Толық

Қарап көріңіз