Өлең, жыр, ақындар

Күн

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 690
Күн батты да, тірлік біткен тұншығып,
Қартаң тартты тұрған жайнап мың шыбық.
Көлеңкеге айналғандар азалы,
Қараңғыдан жатқандай, бір, мұң шығып.
Қара туын бүркеп жаһан басына,
Түн айбынды, құдіретін асыра.
Танды күтер ақ ниет бар, дәме бар,
Табиғат та таңды күтер асыға.
Табиғат — заң, заң біткеннің қаталы,
Еш мүлтіксіз бәрі тынып жатады.
Ерік жоқ-ау, тіпті күннің басында,
Күліп атып, жыламсырай батады.
Таңды күтсе бір пенделер арыла,
Біреулері күйе жағар арына.
Арман-адам өтеді екен жете алмай,
Бір таңына кездесе алмай, тарыға.

Ақтау. 1.03.1999 ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қорқыныш

  • 0
  • 0

Бiр өлеңдi жазып тастап марқайып,
Көңiл өсiп жатырғанда шалқайып –
Күдiк итiң түрте-түрте оятты,
Қорқыныш қой.. Тұр алдымда талтайып.

Толық

Шошындым мен

  • 0
  • 0

Денім сау ма, япырмай, денім сау ма?
Ойға келмес нәрсе ғой денің сауда.
Қара бастың қамымен қажымағам,
Бақытты едім — жұрт аман, елім сауда.

Толық

Жан азығым — атамның мұралары

  • 0
  • 0

Асқақ сөйлеп, тыңда деп теңіз ұлын,
Дейтін ылғи "мен Арал егізімін!".
Еркесімін елімнің, еркін қазақ,
Мен Аралдың, — дейтін ол, — лебізімін!

Толық

Қарап көріңіз