Кіру Тіркелу
Өлең, жыр, ақындар
  1. Негізгі бет
  2. Өлеңдер
  3. Адамдар

Сайын Назарбекұлы

Адамдар

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 547
Өнер жоқ тал бойында жарып шығар,
Сенер жоқ қысылғанда алып шығар —
Бейнеткер — бұлшық етін еміп өскен,
Тірлікте тағдырына налып шыдар.
Кемеңгер жалғыз қалар ел ішінде,
Бәрімен келе алғанмен келісімге.
Налиды о да өзінің тағдырына,
Сыздайды жара дене көң ішінде.

Семей. 4.02.1995 ж.

Сайын Назарбекұлы адамдар Сайын Назарбекұлы өлеңдері

Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өшпеген із

  • 0
  • 0

Ертеде, ерте, ерте кез,
Ешкінің жүні бөрте кез.
Алыптар әлі болған кез,
Сол заманнан қалған сөз.

Толық

Туған жер

  • 0
  • 0

Атыңды жаттап өскен жастан адам,
Туған жер, ыстықсың-ау басқалардан.
Өзiңнен сәл биiктi көрсем болды,
Өлеңмен әр төбеңе тас қалағам.

Толық

Артың анық, алдың елес

  • 0
  • 0

Артың анық, алдың елес әрқашан,
Өткен тұман, ертең үміт нұр шашар.
Болашағың ой-қиялдан өрілсе,
Артта қалған өзің басқан із жатар.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар

Жаңалықтар

Нақыл сөздер

Пікірлер