Өлең, жыр, ақындар

Жыр жазайын адалға аузым толып

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 709
Нан жоқ. Аштық. Аштардың қарны ашады.
Май бар. Бал жоқ — тоғышар зарлар шағы.
Тауып берші, етегі жасқа толып,
Сұрар, жылар, көз жасы парлар тағы.
Адамнан бал, Құдайдан жан сүрайды,
Шайқасады, дал-дүл боп қансырайды.
Аянбайды. Шаш жұлып бет жыртысар —
Ар салмағы,жанымды жаншылайды.
Өлі жатып, немесе тірі жолық,
Тоғышарға — қураған ары солып:
Мүрде тәнін тонайды, тірі жанын,
Асып жатсын басынан бәрі толып.
Тоғышардың қайғысы — тоқшылығы,
Кімді қинар ар, үждан жоқшылығы?..
Ана тілмен, ақ сүтпен ауызданшы,
Айналайын, жас ұрпақ, - ұқшы мұны!
Май жемей-ақ қояр ем аузым толып,
Бас тігемін қатерге жаушың болып.
Тек, қарындас, жаныңды таза ұста,
Жыр жазайын адалға аузым толдып.

Алматы. 27.02.1991 ж



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жүзі қайтқан алаша

  • 0
  • 0

Жырқылдақтар, күлiң, мейлi табалаң,
Кешiре гөр, үмiт күткен жан анам.
Елу жаста тынған түк жоқ, бола ма
Жас санаулы қайта бастау жаңадан?!

Толық

Тістеп емдік емшегін

  • 0
  • 0

Бауырға алып қол-аяғын
Сұлу суға секірді.
Өз осінен айналатын
Дәл жер шары секілді.

Толық

Тау бұлағы

  • 0
  • 0

Моп-момақан қарасаң келбетіне,
Күз өткен соң есейіп, ержете ме?
Ұйқылы-ояу жатқаны тау еркесі
Ақ бесікте, бал-бөбек, тербетіле.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар