Жыр жазайын адалға аузым толып

Нан жоқ. Аштық. Аштардың қарны ашады.
Май бар. Бал жоқ — тоғышар зарлар шағы.
Тауып берші, етегі жасқа толып,
Сұрар, жылар, көз жасы парлар тағы.
Адамнан бал, Құдайдан жан сүрайды,
Шайқасады, дал-дүл боп қансырайды.
Аянбайды. Шаш жұлып бет жыртысар —
Ар салмағы,жанымды жаншылайды.
Өлі жатып, немесе тірі жолық,
Тоғышарға — қураған ары солып:
Мүрде тәнін тонайды, тірі жанын,
Асып жатсын басынан бәрі толып.
Тоғышардың қайғысы — тоқшылығы,
Кімді қинар ар, үждан жоқшылығы?..
Ана тілмен, ақ сүтпен ауызданшы,
Айналайын, жас ұрпақ, - ұқшы мұны!
Май жемей-ақ қояр ем аузым толып,
Бас тігемін қатерге жаушың болып.
Тек, қарындас, жаныңды таза ұста,
Жыр жазайын адалға аузым толдып.

Алматы. 27.02.1991 ж

---