Өлең, жыр, ақындар

Күзгі молшылық

  • 07.06.2022
  • 0
  • 0
  • 435
Күз...
Адамды көтерiп
барады желiк бiр.
Дүние толықсып
кемелге келiп тұр.
Газеттер шығады
ұранмен:
«Қалмасын жалғыз дән»
Құшаққа симайды
байлауда семiрген
қауын мен қарбыздар.
Толады қамбалар.
Жүредi алқапта
күн-түнi қалың ел.
Торсиған алмалар
үзiлер бұтақтан
тартылыс заңымен.
Молшылық күзi бұл,
айнала толған үн.
Сөз алар кезi бұл
центнер, тоннаның.
Адамды көтерiп
барады желiк бiр...
Дүние толықсып
кемелге келiп тұр.
Кейде бiр сауылдап
құяды жауын да...
Кеткендей Жердiң де
ұлғайып көлемi,
салмағы ауырлап.
Жер шары үстiне
тастаған шандып бiр
молшылық жүктерiн,—
үзiлiп кетердей
ендiк пен бойлықтың
керiлер жiптерi.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сол жылдарды ойлап көршi санамен

  • 0
  • 0

Сол жылдарды ойлап көршi санамен:
көз алдында тұра қалар жаралы ел,
Отқа оранып бүлiнiп
жатқан ұлы қара Жер.

Толық

Орақ пен балға туралы жыр

  • 0
  • 0

Кешегі ұранымыз —
Өткеніңе қаратпайтын! –
“Алға!” “Алға!” болды.
Елдік таңбамыз

Толық

Мінез

  • 0
  • 0

Осы бір қарттың
Шар болаттай берік
Сүйегі асыл еді.
Сөздері

Толық

Қарап көріңіз