Өлең, жыр, ақындар

Қуыршақ – тағдыр

  • 10.06.2022
  • 0
  • 0
  • 421
Қуыршақпыз, бәрiмiз қуыршақпыз!
(Соны ескермей кететiн ұмытшақпыз).
Қуыршақпыз, бәрiмiз қуыршақпыз.
Қазiр бiздiң басымыз айналып тұр:
Бiле алмаймын – қай бағдар, қай бағыт бұл...
Бүкiл бiздiң өмiр мен тағдырымыз
Көрiнбейтiн жiптерге байланып тұр.
Сол жiптермен тұрасың, жығыласың,
Сол жiптермен түрленiп, құбыласың!
Көрiнбейтiн көзiңе сол жiптермен
Бұғынасың, ал бiрде бұрыласың...
Сол бiр жiптер тәркi еттi – ерен едiм!
Сол бiр жiптер жер еттi – кемел едiм!
Көрiнбейдi сол жiптер –
Әттең, әттең! –
Асылып-ақ соларға өлер едiм.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бейпіл

  • 0
  • 0

Тұтамды –
Ұзын құлаш қып,
Айтады жоқты рас қып.
Өн бойы оның былғаныш,

Толық

Азғынның тәбеті

  • 0
  • 0

Адам бiткеннiң
Бұтын бұтарлап,
Қолын қоғадай
Қайырып жедi;

Толық

Көне қала

  • 0
  • 0

Көне қала.
Бәрiн көрген қала бұл.
орынындай шор боп бiткен жараның, –
жатыр әне үйiңдi боп, төбе боп

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар