Өлең, жыр, ақындар

Күндердің күнінде

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 543
Өмiрге құштар ақын,
Жан-жүрегiн
Қайғы-мұң қысқан ақын,
Күндердiң күнiнде –
Өлең дәптерiн –
Сыртқа шығарып
Қағып тұрды.
(Көз жасы сорғалап
Ағып тұрды).
Өлеңнiң әрiптерi –
Дәндер секiлдi! –
Ақ қағаздың бетiнен
Сауылдап төгiлдi.
Ақынның –
Асылын жоғалтқандай –
Омыртқасы опырылып, –
Қабырғалары
Қақырап сөгiлдi.
Өлең дәптерiн –
Тағы да, тағы да –
Күйiнiп қақты.
Ақынның
Жанының жылуын,
Қанының қызуын
Сiңiрген әрiптер
Құйылып жатты.
Дүние –
Найзағай жарқылына,
Аққудың сұңқылына,
Қаздардың қаңқылына,
Тұяқтың дүбiрiне,
Шөптердiң дiрiлiне,
Желдердiң гуiлiне
Толып кеткендей болды.
Тасқындар сарқырап
Соғып кеткендей болды.
Тiршiлiк қалтырап
Тоңып кеткендей болды.
Күн күркiредi.
Жер тiтiрендi.
Ақын жылап тұрды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ақын ескерткішінің басынан өткен түнгі бір оқиға

  • 0
  • 0

Табындырған сәбидi де, атаны
жер жүзiне кеткен есiм, атағы,
көтерiлген алып ауыр шойыннан
бiр алаңда ақын тұрды қапалы.

Толық

Менiң ауа райым

  • 0
  • 0

Бұзылып тұр менiң ауа райым!
(Соны, бәлкiм, жөн көрдi ме құдайым)!
Бұлт астында қалды менiң күн, айым.
Жақсы болсын ендi соңы ылайым.

Толық

Сырдарияда суға кету

  • 0
  • 0

Мына өмірде
Көргенім көп менің...
Бала кезімде
Сырдарияға

Толық

Қарап көріңіз