Өлең, жыр, ақындар

Күндердің күнінде

  • 17.06.2022
  • 0
  • 0
  • 560
Өмiрге құштар ақын,
Жан-жүрегiн
Қайғы-мұң қысқан ақын,
Күндердiң күнiнде –
Өлең дәптерiн –
Сыртқа шығарып
Қағып тұрды.
(Көз жасы сорғалап
Ағып тұрды).
Өлеңнiң әрiптерi –
Дәндер секiлдi! –
Ақ қағаздың бетiнен
Сауылдап төгiлдi.
Ақынның –
Асылын жоғалтқандай –
Омыртқасы опырылып, –
Қабырғалары
Қақырап сөгiлдi.
Өлең дәптерiн –
Тағы да, тағы да –
Күйiнiп қақты.
Ақынның
Жанының жылуын,
Қанының қызуын
Сiңiрген әрiптер
Құйылып жатты.
Дүние –
Найзағай жарқылына,
Аққудың сұңқылына,
Қаздардың қаңқылына,
Тұяқтың дүбiрiне,
Шөптердiң дiрiлiне,
Желдердiң гуiлiне
Толып кеткендей болды.
Тасқындар сарқырап
Соғып кеткендей болды.
Тiршiлiк қалтырап
Тоңып кеткендей болды.
Күн күркiредi.
Жер тiтiрендi.
Ақын жылап тұрды.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ойлар толғап терең менен әрiден

  • 0
  • 0

Ойлар толғап терең менен әрiден
несiне мен,
несiне мен желiгем.
Желiгемiн несiне мен жетiсiп.

Толық

Ертеңге iстi аударып

  • 0
  • 0

Ертеңге iстi аударып
несiне керi шегiнем...
Орманға барып,
тау барып

Толық

Саған

  • 0
  • 0

Жалғыз өзiң бар дертiме дауадай
аппақ нұрын құйып саған ауады ай.
Жеп-жеңiлсiң желпiп соққан самалдай,
жеп-жеңiлсiң тынысымдай, ауадай.

Толық

Қарап көріңіз