Өлең, жыр, ақындар

Үміт

  • 11.12.2015
  • 0
  • 0
  • 6207
Жұмсаған, не қиынға салған үміт,
Тіл алған, қайда болса барған үміт.
Сөз байлап, қол алысып жөнелгенде,
Шығармақ едің сүйреп жардан үміт.
Артынан әуре қылып ертіп қанша,
Бұл күнде сол уағдадан танған үміт.
Жолдасы азық-түлік, қаруы жоқ,
Астында әр табанның қалған үміт.
Қарамай шамасына, таудай істі,
Өзінің міндетіне алған үміт.
Ақырда «Әлін білмес әлек» болып,
Арыған, қалжыраған, талған үміт.
Болды да жорғалармен жорғаласпақ,
Ере алмай тәлтіректеп шалған үміт.
Батыр да, бай да болмақ ойымда еді,
Олардың барлығы боп тұр жалған үміт.
Іздесең дертке дәрмен, адаспасаң,
Қалайша құр тастайды аллаң, үміт!
«Арбамен асықпаған қоян да алған»
Жабықпа, жолыңда бол, тарлан үміт!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Балалықты сағыну

  • 0
  • 0

Уай, заманым, балалық,
Әр ісің бір бадалық,
Алды-артыма қарасам,
Кетіп қапсың тазарып.

Толық

Жүрекке

  • 0
  • 0

Жалқау жүрек,
Тіле тілек,
Тартынба!
Тән өлгенде,

Толық

Бірлік

  • 0
  • 2

Әуелі етіп білік басыңды қос,
Соннан соң әр мұраттан қалмассың бос.
Жеке дақ үнің шықпас, ісің бітпес,
Жан қорқып, жалғыз қурай көрініп қос.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар