Өлең, жыр, ақындар

Үміт

  • 11.12.2015
  • 0
  • 0
  • 6182
Жұмсаған, не қиынға салған үміт,
Тіл алған, қайда болса барған үміт.
Сөз байлап, қол алысып жөнелгенде,
Шығармақ едің сүйреп жардан үміт.
Артынан әуре қылып ертіп қанша,
Бұл күнде сол уағдадан танған үміт.
Жолдасы азық-түлік, қаруы жоқ,
Астында әр табанның қалған үміт.
Қарамай шамасына, таудай істі,
Өзінің міндетіне алған үміт.
Ақырда «Әлін білмес әлек» болып,
Арыған, қалжыраған, талған үміт.
Болды да жорғалармен жорғаласпақ,
Ере алмай тәлтіректеп шалған үміт.
Батыр да, бай да болмақ ойымда еді,
Олардың барлығы боп тұр жалған үміт.
Іздесең дертке дәрмен, адаспасаң,
Қалайша құр тастайды аллаң, үміт!
«Арбамен асықпаған қоян да алған»
Жабықпа, жолыңда бол, тарлан үміт!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Досыма жазғаным

  • 0
  • 0

Хат жазамын шын көңіліммен досыма,
Жүрегіммен сағынамын қосыла.
Қол жазған соң, тіл айтқан соң аласыз,
Кетті жүрек еріп, жөңкіп жосыла.

Толық

Көркем қызға

  • 0
  • 0

Нұрлы жүз, көркем мінез қарындасқа,
Арнап сөл лайық емес жазылмасқа.
Қыз бала елдің көркі, жұрт зейнеті
Болғанда елтифатқа алынбас па?

Толық

Жаз

  • 0
  • 4

Жаз келіп жайды құлаш халайыққа,
Өлшейік ғибрат көзбен қарайық та.
Жадырап жазылды жан қысылғаннан,
Дәулетке хақтың берген қанайық та

Толық

Қарап көріңіз