Өлең, жыр, ақындар

Үміт

  • 11.12.2015
  • 0
  • 0
  • 6279
Жұмсаған, не қиынға салған үміт,
Тіл алған, қайда болса барған үміт.
Сөз байлап, қол алысып жөнелгенде,
Шығармақ едің сүйреп жардан үміт.
Артынан әуре қылып ертіп қанша,
Бұл күнде сол уағдадан танған үміт.
Жолдасы азық-түлік, қаруы жоқ,
Астында әр табанның қалған үміт.
Қарамай шамасына, таудай істі,
Өзінің міндетіне алған үміт.
Ақырда «Әлін білмес әлек» болып,
Арыған, қалжыраған, талған үміт.
Болды да жорғалармен жорғаласпақ,
Ере алмай тәлтіректеп шалған үміт.
Батыр да, бай да болмақ ойымда еді,
Олардың барлығы боп тұр жалған үміт.
Іздесең дертке дәрмен, адаспасаң,
Қалайша құр тастайды аллаң, үміт!
«Арбамен асықпаған қоян да алған»
Жабықпа, жолыңда бол, тарлан үміт!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өз-өзіме

  • 0
  • 0

Аз білімін шығара алмай майданға,
Көп білімді жинап алшмай қайранда.
Білмек түгіл білгенінен айырылып,
Қалды жүрек опыр-топыр ойранда.

Толық

Ой

  • 0
  • 3

Қаза берсе түбі жоқ,
Қазбағанда суы жоқ,
Ой деген бір шыңырау.
Талаптыға жеткізбей,

Толық

Шілде

  • 0
  • 2

Жазбен жалғакс шілде келді,
Деп ұқпаңдар мүлде келді,
Қонысыңды қуантам деп,
Шақырайған түрде келді.

Толық

Қарап көріңіз