Өлең, жыр, ақындар

Аспандай кең ашылған

  • 12.07.2022
  • 0
  • 0
  • 574
Күлім көз көктен жарық етіп,
Жайғанда қанат жадырап,
Қар әр жерден жалт етіп,
Суға айналды жамырап...
Қара жердің қыстағы
Мұз көйлегі жырылып.
Қанат қағып құс тағы,
Ағашқа қонып сілкініп...
Қыс әлпетті шалдардың
Қырау мұрты жүзінен,
Кеткенін ызғар аңғардым,
Көктемдей күлген көзінен.
Көктемнен шуақ шашылған,
Жылы жүз жаздың нышаны.
Аспандай кең ашылған,
Еңбекке өлім құшағы.
Күн жылып, қысқы отардың
Төрт түлігі қаптап еді.
Шетінде қора, қотанның
Жатып үрді сақ төбет...
Сартау құмда, сары қарда,
Бөгет болмай ой, шұқыр.
Қыстатқан сары адырда,
Мыңдаған қойда қойшы тұр.
Еміреніп егізден
Ешкі лақтап, қой қоздап,
Қоралап қойды өргізген
Қойшы жүр шат ой қозғап...
Салпақ құлақ саулықтар
Маң-маң басқан маралдай,
Кімде мұндай байлық бар,
Еңбектен өскен аянбай.
Көктемнен шуақ шашылған,
Жылы жүз жаздың нышаны.
Аспандай кең ашылған,
Еңбекке елім құшағы.

1949



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспаны да аласа

  • 0
  • 0

Құмның, көрсең сен мұнда
Аспаны да аласа,
Шақ құламай күн құмға
Тұрғандай-ақ қарасаң.

Толық

Дон

  • 0
  • 0

Кубань берік қазақтардың
Күлтеленген бүліс жоны,
Құзды жара, азат елдің
Көлбей аққан күміс Доны.

Толық

Киемін сұр шинельді

  • 0
  • 0

Маған мәлім, жолдас Марат!—
Сенің туған жылдарың,
Ерлігіңе болғандай шарт
Шырқалған жырларым.

Толық

Қарап көріңіз