Өлең, жыр, ақындар

Күлімдейді күміс күн де

Октябрь, еңбекші елге атқан таңсың,
Ардақтап, сүйіп-құшып тапқан таңсың,
Қай сағат, қай минутта кездесем деп,
Жалшы үшін жарығыңды жаққан таңсың.

Жайнаған жарығыңнан сәуле шаштың,
Сәулеңмен қараңғылық кілтін аштың,
Өмірге күн келбетті сен келгенде,
Шарықтап, шаттанғаннан шалқымас кім

Октябрь онға толды күшін жиып,
Халқына ту ұстатты құлшындырып,
Мәз-майрам адам түгіл, мерекеде
Құстар да алақайлап ұшты биік.
Жердегі нұрлы өмірге көк таңғалды,
Күлімдеп күміс күн де басын иіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Туымыз

  • 0
  • 0

Түнгі істейтін сменадан босанып,
Жүмысшы атай үйге қайтып келеді.
Таңғы ауадай көкірегін нұр шалып,
Партсъезі жолын сызған келелі.

Толық

Көктем

  • 0
  • 0

Көктем қыз, сезіміңді қытықтаған,
Шаттықты одан қалай қытып қалам!
Күн күлді, өзен күлді, сәби күлді, –
Бір ләззат мен де осыдан ұтып қалам.

Толық

Сөнбес жарық

  • 0
  • 0

Күн шықпай ма орнынан?
Таң арайлап атқанда,
Оны сөнді дер ме адам,
Көкжиекке батқанда

Толық

Қарап көріңіз