Өлең, жыр, ақындар

Күлімдейді күміс күн де

Октябрь, еңбекші елге атқан таңсың,
Ардақтап, сүйіп-құшып тапқан таңсың,
Қай сағат, қай минутта кездесем деп,
Жалшы үшін жарығыңды жаққан таңсың.

Жайнаған жарығыңнан сәуле шаштың,
Сәулеңмен қараңғылық кілтін аштың,
Өмірге күн келбетті сен келгенде,
Шарықтап, шаттанғаннан шалқымас кім

Октябрь онға толды күшін жиып,
Халқына ту ұстатты құлшындырып,
Мәз-майрам адам түгіл, мерекеде
Құстар да алақайлап ұшты биік.
Жердегі нұрлы өмірге көк таңғалды,
Күлімдеп күміс күн де басын иіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай үстінде жұлдызым

  • 0
  • 0

Ел аңызы естегі:
«Айға ғашық Зура қыз
Ұшып барып, деуші еді —
Бола қалған бір жұлдыз...

Толық

Қарт қорған

  • 0
  • 0

Гаграның біп-биік
Көрдің бе ескі қорғанын,
Жарына сан оқ тиіп
Шежіре боп тұрғанын?..

Толық

Па, шіркін!

  • 0
  • 0

Па, шіркін! Көрікті едің көктем қандай,
Аспаннан шықты күнің от жанғандай!
Түйілген тау қабағы кетті ашылып,
Ғашығын көкжиектен күткен жандай.

Толық

Қарап көріңіз