Өлең, жыр, ақындар

Күлімдейді күміс күн де

Октябрь, еңбекші елге атқан таңсың,
Ардақтап, сүйіп-құшып тапқан таңсың,
Қай сағат, қай минутта кездесем деп,
Жалшы үшін жарығыңды жаққан таңсың.

Жайнаған жарығыңнан сәуле шаштың,
Сәулеңмен қараңғылық кілтін аштың,
Өмірге күн келбетті сен келгенде,
Шарықтап, шаттанғаннан шалқымас кім

Октябрь онға толды күшін жиып,
Халқына ту ұстатты құлшындырып,
Мәз-майрам адам түгіл, мерекеде
Құстар да алақайлап ұшты биік.
Жердегі нұрлы өмірге көк таңғалды,
Күлімдеп күміс күн де басын иіп.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тұтқын

  • 0
  • 0

Күнбатыста көрем бұлттың түнеуін,
Көгінде ай жоқ... қайғылы түн түнегін.
Сол түнекте, қанды жасы кел болып,
Қандай ғана жан жылауда білемін;

Толық

Аймағым

  • 0
  • 0

Жері құт Қазақстан аймағының,
Адамы қол ұсынған айға бүгін,
Төгілткен тың алқаптан дән тасқынын
Пәрменді еңбегінің айғағымын.

Толық

Темір жол

  • 0
  • 0

Жол салып, ән қосқандар,
Күрегі қолда жарқырап,
Төселді ауыр шпалдар
Үйілді қойтас, топырақ.

Толық

Қарап көріңіз