Өлең, жыр, ақындар

Жданов туралы жыр

  • 12.07.2022
  • 0
  • 0
  • 512
Күннің көзі қызарып,
Тамшы жасын іркіп бұлт,
Сұрғылт тартып сазарып,
Тына қалды неге жұрт?
Қырмызы қызыл жалаудың,
Желбіреп қара жиегі,
Отанда күллі адамның
Күрсінді неге жүрегі?
Ұйқыға мәңгі жұмылып
Сөнген кез сүйген ұл көзі,
Қайғысына шомылып,
Қызарған еді күн көзі...
Қамқа қызыл жалаудың
Қарайғаны жиегі,—
Қаза болып аяулым,
Қайғы алғаны жүйені.
Сүйікті ұлы елімнің
Қайтыс болды Жданов,
Қамықты менің көңілім,
Өлімнен өмірін қызғана.
Мезгілінен ертерек
Ажал неге сұқтанды?
Ажалдан ісі ірірек,
Жүрегі бірақ тоқталды.
Жанары жасып жассыз көз,—
Жұрт ойы бұлт боп томсарды.
Қайғыға қауырт болып кез,
Жыр қанатын мұң шалды...
Тартылып керней күңіреніп
Жез көмейден сыңсыды...
Жан түгіл, темір тебіреніп,
Мұңды үн миды шымшыды.
Ел үшін бүкіл өмірін
Сарып қылған жасынан
Ер көз жұмды. Елінің
Бағы өшпес мәңгі басынан.

1949



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазақстан

  • 0
  • 0

Бір кездерде...
Түнек басқан Қазақстан,
Бұл күндерде ол ойнаған дауыстан!
Жаңарып жер,

Толық

Қысқы таң

  • 0
  • 0

Әрі аяз, әрі шуақ күн бір керім,
Жатырсың әлі ұйқыда достым менің,
Сұлуым, ойланатын уақыт жетті;
Көзіңді аш, рақаттың жұтып лебін.

Толық

Қодар күліп тұр

  • 0
  • 0

Таң азаннан талпынып,
Еркелеп, ойнап дыңылдап.
Көк майсада бір адам
Пішен шауып зырылдап.

Толық

Қарап көріңіз