Өлең, жыр, ақындар

Қиял ой

  • 21.07.2022
  • 0
  • 1
  • 5680
Отарбамен жүрсем қиял басады,
Көңіл тасып, қиял алып қашады.
Шам жандыра,
Көз алдыма,
Тез алдыма,
Тіршіліктің перделерін ашады.
Ұйықтатпады, поезд шапқан ойлатты,
Түпсіз мұхит — ой түбіне бойлатты.
Босқан елдей,
Тасқан селдей,
Ойым керней,
Мыс қазандай баста миды қайнатты.
Қабақ төніп бір ноқатқа қатқандай,
Жерді тесіп, шыңырауға батқандай.
Терең ойға,
Ерен бойлай, ішіп тоймай,
Ой түбінің дәмін қиял татқандай.
Алып қайда қашасың сен, ой-қиял?
Мұнша ұшқырлық неге керек, қой, қиял,
Тойым қалды,
Бойымды алдың,
Қайнап жандың,
Біраз тыныштық беріп шіркін, қой ұял!
Сәулесіндей қолға ұстаған айнаның,
Қас қаққанша шыр көбелек айналып,
Жарқ-жұрқ еттің,
Шарыққа өттің,
Мұхит кеттің,
Дүние кезіп, сан құбылып ойнадың.



Пікірлер (1)

Сара

Супер

Пікір қалдырыңыз

Қазір Көкшетауда

  • 0
  • 0

Талай су бүгінгіше өткен ағып,
Бір жөнмен тынбай зырлап кеткен «лағып».
Өткеннен кеп шерткен соң жаңаның да
Шертейік күміс сағын біраз қағып.

Толық

Қара бүркіт

  • 0
  • 0

Пенде еді қара бүркіт тұтқындағы,
Шынжырлы байлаулы еді қол-аяғы,
Қапаста томағалы күндіз-түні
Қайғыдан ашылмаған оның бағы.

Толық

Тергеген болсаң айтайын

  • 1
  • 6

Маржандай тізген жырымды
Айтайын болсаң, тергеген:
Домбырадай күйленіп,
Ән тасып көкірек кернеген.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер