Өлең, жыр, ақындар

Кенесары үңгірі

  • 21.07.2022
  • 0
  • 1
  • 6467
Орта жүз «Ақ патшаға» бағынғанда,
Патшаға хан ұрпағы жағынғанда,
Қасым хан бармай қалған, туыстары
Патшадан «байғазы» алып тағынғанда.
Кене хан Қасым ұлы қырға көшкен,
Үстінен туыстары шағынғанда.
Патшаға қарадың деп елді шапқан,
Хандығын Абылайдың сағынғанда.
Үркітіп дүйім елді бүлдіргенге,
Шулатып жабықтарын тілдіргенге.
Мәз болған хандарыңыз,— ел шапқызып,
Торсықты керегеге ілдіргенге.
«Қасым хан, туғанда қан уыстаған»,
Мәз болып. «Кенесары ту ұстаған».
Кене мен ағалары жауласыпты,
Сияқты Абылайдан туыспаған.
Бұл сөзім емес онша көне сарын,—
Әңгіме, сексен жылдан емес ары.
Шауыпты қырдан келіп ағаларын,
Абылай немересі — Кенесары.
Тасқанда көлдің өсіп кенересі,
Су қайтса биіктейді кемері өсіп.
Түстік жақ Бурабайдың бір құзына
Қоныпты Абылайдың немересі...
Кемерде қалың орман, құз тас шошақ...
Кененің қолы келіп құрған ошақ...
Қарауыл таудан аса баршы салып,
Сол құзда Кенесары жатқан мошап.
Сол құзда жатқан мошап үйілісіп,
«Жат болған» Көкшетауға күйінісіп.
Шаппақ боп, дуан менен таудағы елін,
Күштерін жиып, тастай түйінісіп.
Содан соң мәңгі тастап бекінісін,
Қолымен Кене кеткен шегінісіп.
Мүлде енді шөлге кеткен аулын шауып,
Қасымның екі ағасын, екі інісін.
Үйшік бар, әлгі құзда үңгірлеген,
Ішіне кірсең үйдей күңгірлеген.
Аталған «Кенесары үңгірі» деп,
Көрсеңіз тәрізді іші дым кірмеген.



Пікірлер (1)

Багдат

Менің сенен айырылғым келмейді
Мұңды жүрек маған маза бермейді
Сенсіз өткен әр секундтым сағаттай
Махаббат жүрегімді тербейді

Пікір қалдырыңыз

Қазір Көкшетауда

  • 0
  • 0

Талай су бүгінгіше өткен ағып,
Бір жөнмен тынбай зырлап кеткен «лағып».
Өткеннен кеп шерткен соң жаңаның да
Шертейік күміс сағын біраз қағып.

Толық

Сәйгүлігім

  • 0
  • 0

Бесжылдықты
Бес қырқадан асқанда,
Біздің поезд
Үдеп алға басқанда:

Толық

Жел қайықта

  • 0
  • 1

Тәуекел дарияға салсаң қайық,
Қорықпай жүз, тұтқан жолда кетпе тайып.
Дарияда бірде тыныштык, бірде дауыл,
Қаңбақша кезер кемең қанат жайып.

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар