Бір ақынның сандырағы
- 0
- 0
Ауру ақын
Ыңқылдайды төсекте
Қыстығып.
Доктор жақын,
Бозторғай
Міне, торғай,Үйін қорғай,
Жер бауырлап зырлайды.
Шырқап биік,
Күнге күйіп,
Қалмай сайрап жырлайды.
Бозша торғай!
Толғай, толғай,
Қанатынды қағасың.
Ғашық жарың,
Бар ма зарың!
Кімге үніңді шағасың?
Жылаймысың,
Жырлаймысың,
Жырың моншақ тізілед.
Бірде ащы,
Бірде тәтті,
Бірде даусың үзілед.
Түрлі күйге,
Түрлі биге,
Құйқылжытып баса бер!
Жібек желге,
Жасыл жерге
Жетер, моншақ шаша бер
1925 жыл.
Пікірлер (1)
Пікір қалдырыңыз
Азап вагоны – дозақ
- 0
- 0
Теңдігі үшін нашардың
Жауызға көнбей туладық.
Залымдардың жасаған
Аранына уладық.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ұлжан
Керемет әдемі шыққан -
Let’s????????
Ен кушти олендер -
Жибек
Өте өте керемет -
Жумабай.арай
Отее куштіііі кереметттттттттт
Годжо
Өте күшті