Ұқсастық
- 0
- 0
Мен мектеп қоңырауындай ұқыптымын:
Шарқ ұрам, келеді істің күтіп күнін.
Ей, ақын!
Сен де ұстазсың, борышың мол,
Біздің Әсем келе сала сабақтан,
Татпай тұрып столдағы тамақтан,
Телефонмен шақырады анасын,
Хабарлайды бүгінгі алған бағасын:
Мінбеден түстің, кібіртік басып,
Күмілжи толқып, беттедің залға.
Алабұртасың, дегбірің қашып...
Сөзіңде құйттай ағаттық бар ма?
Е
Маладес