Өлең, жыр, ақындар

Жыл басы – қарлығаш

  • 28.07.2022
  • 0
  • 0
  • 2376
Өліп жатқан жер жүзіне
Жаз келген соң жан кірді.
Ойда, қырда жап-жасыл боп,
Жасарып жер жаңғырды.
Жасыл жерге гүлден өрнек
Неше түрлі сән кірді.
Торғын көктен көк ала бұлт
Төкті гауһар жаңбырды.
Сұлап жатқан үнсіз жерге
Тіршілік, «шу», даң кірді.
Тау мен орман, шалқар көлге
Шаттық күй мем ән кірді...
Күн күлімдеп жылы деммен
Ұлы ананы бұлайды.
Жұпар бүркіп, жібек желмен
Кең денесін сылайды.
Жан-жануар ұлы анасы —
Төсі сүтті қара жер,
Жас босанып бұланады
Төсін ашып ағып тер.
Жер — ұлы ана, буы — демі,
Жадырайды көсіле.
Еңбекші жан уыз еміп
Өрмелейді төсіне.
Жан иесі тірілісті
Шат боп еңбек тұрмысқа.
Жандандырды қылған істі
Қалың ісші құмырсқа.
Міне, шат боп сымпылдасып
Қарлығаштар зырлайды.
Ойды кезіп, қырдан асып,
Жаздың жырын жырлайды.
Көркем тұрмыс жылдың құсы
Ер, екпінді қарлығаш,
Болсын күйлі қылған ісі,
Жырла жазды жарлыға!

1927 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспанға ұш

  • 0
  • 0

Мініп ап ұш аспанға аэроплан,
Тау басынан қызықсын ұшқан қыран.
Таба алмасын жауларың, жерде қалсын
Жорғалаған сені аңдып қу-сұм жылан.

Толық

Сыр сандық

  • 0
  • 7

Досыңмын деп aт береді,
Жем іздеген жаныма.
Жем таусылса жалт береді,
Сенерлік дос, санама.

Толық

Жетімге

  • 0
  • 0

Жастай жетім қалдың жалғыз,
Қоясың қайда басыңды?
Туғаныңнан айрылып,
Ағыздың көзден жасыңды.

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер