Өлең, жыр, ақындар

Арқа сұлуына

  • 31.07.2022
  • 0
  • 0
  • 1505
(Терме)
Шайбай Айманұлына

Уа, шіркін, сүйдің ұзақ сусын қанбай,
Мойнымнан ақ білекті қойдың алмай;
Мас болып былқылдадың күйіп тәнің,
Керіліп маужыраған ақ маралдай.
Оралған шашын, жібек, қасың барқыт,
Сымбатың шашақ жарған өрім талдай.
Көмірдей оты жанған екі көзің,
Бұраң бел, қырша мұрын, жазық маңдай.
Меруерттей тістеріңді жарқыратып,
Күлгенің нұрын шашып атқан таңдай.
Ерінің қызыл гүлдей албыраған,
Аузыңнан шыққан лебің шекер-балдай.
Мамық төс, үлбір тамақ, қызыл жүзің
Алмадай, албыраған кіршік шалмай.
Сұлуы Сарыарқаның ерке сәулем,
Беліңнен тал шыбықтай қыссам талмай!

1916 жыл, Ауыл, Есен



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ескерту

  • 0
  • 0

Хат білген қазақ құлақ түрмес пе екен,
Бұл сөзді құлағына ілмес пе екен?
Айтайын отарбадан бір әңгіме,
Мәнісін сендер құрлы білмес пе екен?

Толық

Жазғы егіске

  • 0
  • 0

Жер де, көк те
Жазбенен мәз.
Сыңқылдайды
Аққу мен қаз.

Толық

Отарба

  • 0
  • 1

Отарба шу,
Түтін мен бу,
Шап, ырсылдап гуде гу!
Қайнат терді,

Толық

Қарап көріңіз