Өлең, жыр, ақындар

Қамаудан

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 1614
Тас үйдегі тұтқынды
Аяған адам жоқ болды.
Аяды бірақ табиғат,
Көңілім соған тоқ болды.
Терезенің алдына
Торғайлар кеп ән салды.
Ызғарлы қамау тас үйге
Күйлендіріп жан салды.
Даладан көгал жас исін,
Жіберді маған желменен.
Терезеде отырып,
Сөйлесті көңілім елменен.
Болса да алыс қызыл күн,
Шұғыласын шашты алтындап.
Ғашығым менің бостандық
Келді алдыма жарқылдап.
Терезеден өлшеусіз
Көрсетті қыр, кеңдігін,
Табиғатына дүниенің
Патша мен тұтқын теңдігін.
Демін салып майда жел
Құшақтап сүйіп тәнімді:
Сүйгенімдей тербетіп
Жұбатты менің жанымды.
Отырмын күзет— қамауда
Дұшпаннан тәнім жеңілді.
Жеңе алмас бірақ еш пенде
Асау еркін көңілді.

1918 жыл, маусым, Ақмола



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Кетпейтін естен ғашық жар

  • 0
  • 0

Кетпейтін естен ғашық жар!
Айта алмай жүрген сөзім бар,
Талай жерде оқталып,
Айтуға көріп ұят-ар.

Толық

Айт күні

  • 0
  • 0

Тоқшылық бүгінгі күн берекелі,
Көңілді ойын-күлкі мерекелі.
Әр адам өз әлінше айт қылып жүр,
Дүниенің сезілгендей кең екені.

Толық

Кенесары үңгірі

  • 0
  • 0

Орта жүз «Ақ патшаға» бағынғанда,
Патшаға хан ұрпағы жағынғанда,
Қасым хан бармай қалған, туыстары
Патшадан «байғазы» алып тағынғанда.

Толық

Қарап көріңіз