Өлең, жыр, ақындар

Азап вагоны – дозақ

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 2027
Теңдігі үшін нашардың
Жауызға көнбей туладық.
Залымдардың жасаған
Аранына уладық.
Қараңғы суық зынданды
Жатақ қылды тәніміз.
Қылыштың жүзі, мылтықтың
Аузында болды жанымыз.
Шеңгелінде жауыздың
Кетіп адам сәніміз,
Арыстандай шынжырлы
Өртеніп, қайнап қанымыз.
Бір шұңқыр су, түйір нан
Үйреншікті ас болды.
Күл, көмір, қиқым, тоң-төсек
Жастығымыз тас болды.
Тас көмірдің топырағы
Денені басып қаралап,
Тас көмірдің түтіні
Өкпені қауып аралап.
Қол-аяқта көк шынжыр,
Жыланша жалап, жаралап.
Жауыздардың дозағын
Көрдік қорлық азабын.

1919 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қазір Көкшетауда

  • 0
  • 0

Талай су бүгінгіше өткен ағып,
Бір жөнмен тынбай зырлап кеткен «лағып».
Өткеннен кеп шерткен соң жаңаның да
Шертейік күміс сағын біраз қағып.

Толық

Адам

  • 0
  • 0

Еңбекші адам, сен тек бізде бағалы,
Сен, тек бізде құрыш болат тағалы,
Бізде ғана сен, адам, шын бақытты,
Қызықты өмір жасай білген ағалы.

Толық

Надежда, Үміт, Үмила...

  • 0
  • 0

Надежда, Үміт, Үмила,
Қарындасым, дәуренсің.
Шырағым Үміт, Үмила,
Аққуымсың, сәулемсің...

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар