Өлең, жыр, ақындар

Азап вагоны – дозақ

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 2308
Теңдігі үшін нашардың
Жауызға көнбей туладық.
Залымдардың жасаған
Аранына уладық.
Қараңғы суық зынданды
Жатақ қылды тәніміз.
Қылыштың жүзі, мылтықтың
Аузында болды жанымыз.
Шеңгелінде жауыздың
Кетіп адам сәніміз,
Арыстандай шынжырлы
Өртеніп, қайнап қанымыз.
Бір шұңқыр су, түйір нан
Үйреншікті ас болды.
Күл, көмір, қиқым, тоң-төсек
Жастығымыз тас болды.
Тас көмірдің топырағы
Денені басып қаралап,
Тас көмірдің түтіні
Өкпені қауып аралап.
Қол-аяқта көк шынжыр,
Жыланша жалап, жаралап.
Жауыздардың дозағын
Көрдік қорлық азабын.

1919 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жыл басы – қарлығаш

  • 0
  • 0

Өліп жатқан жер жүзіне
Жаз келген соң жан кірді.
Ойда, қырда жап-жасыл боп,
Жасарып жер жаңғырды.

Толық

Аққу құс

  • 0
  • 0

Аққу құс ұшты,
Желдей есіп күшті,
Ән салып күлді айнала.
Көлді кеп құшты...

Толық

Жазғытұры

  • 0
  • 0

Кеш. Ымырт. Таудың іші... жазғытұры,
Құлпырды шыққа оранып ойы, қыры.
Тәніне құлпырған ақ перде жапқан
Сұлудай тау менен тас жердің түрі.

Толық

Қарап көріңіз