Өлең, жыр, ақындар

Азап вагоны – дозақ

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 2165
Теңдігі үшін нашардың
Жауызға көнбей туладық.
Залымдардың жасаған
Аранына уладық.
Қараңғы суық зынданды
Жатақ қылды тәніміз.
Қылыштың жүзі, мылтықтың
Аузында болды жанымыз.
Шеңгелінде жауыздың
Кетіп адам сәніміз,
Арыстандай шынжырлы
Өртеніп, қайнап қанымыз.
Бір шұңқыр су, түйір нан
Үйреншікті ас болды.
Күл, көмір, қиқым, тоң-төсек
Жастығымыз тас болды.
Тас көмірдің топырағы
Денені басып қаралап,
Тас көмірдің түтіні
Өкпені қауып аралап.
Қол-аяқта көк шынжыр,
Жыланша жалап, жаралап.
Жауыздардың дозағын
Көрдік қорлық азабын.

1919 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аян мен Айлақ хикаясынан

  • 0
  • 0

Құшақ жайған қиялды жан
Көктегі алтын сәулеге.
Аққу сынды сұлу іздеп
Түскен қасірет, әуреге...

Толық

Туған жерім – өз елім

  • 0
  • 8

Қайғы ойлаттың естен кетпей туған жер,
Қаны қашты, әм сарғайды ет пен тер.
Сені ойласам ішім күйер қапа боп,
Жүрегімде түйіншектей қайғы шер.

Толық

Аққу

  • 0
  • 1

Сәулем аққу,
Сыңсып сұлу,
Суды сызып сылдыр су!
Сәулем сылан,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер