Өлең, жыр, ақындар

Азап вагоны – дозақ

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 1828
Теңдігі үшін нашардың
Жауызға көнбей туладық.
Залымдардың жасаған
Аранына уладық.
Қараңғы суық зынданды
Жатақ қылды тәніміз.
Қылыштың жүзі, мылтықтың
Аузында болды жанымыз.
Шеңгелінде жауыздың
Кетіп адам сәніміз,
Арыстандай шынжырлы
Өртеніп, қайнап қанымыз.
Бір шұңқыр су, түйір нан
Үйреншікті ас болды.
Күл, көмір, қиқым, тоң-төсек
Жастығымыз тас болды.
Тас көмірдің топырағы
Денені басып қаралап,
Тас көмірдің түтіні
Өкпені қауып аралап.
Қол-аяқта көк шынжыр,
Жыланша жалап, жаралап.
Жауыздардың дозағын
Көрдік қорлық азабын.

1919 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Аспанда

  • 0
  • 0

Астан-кестен гулеген,
Сықырлап дауыл улеген,
Жер дүниені толқытқан,
Талай тақты төңкеріп,

Толық

Отарбада

  • 0
  • 1

Міне, заулап отарбада келеміз,
Кейде жүйткіп, кейде бүлк-бүлк желеміз.
Жолы құрып,
Жолы өріс,

Толық

Иван менен Мырзабекке

  • 0
  • 0

Иван менен Мырзабек,
Екеуін мені көрме жек.
Екеуіңе бұл сөзім,
Қарақтарым, қылма кек!

Толық

Қарап көріңіз