Өлең, жыр, ақындар

Азап вагоны – дозақ

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 1944
Теңдігі үшін нашардың
Жауызға көнбей туладық.
Залымдардың жасаған
Аранына уладық.
Қараңғы суық зынданды
Жатақ қылды тәніміз.
Қылыштың жүзі, мылтықтың
Аузында болды жанымыз.
Шеңгелінде жауыздың
Кетіп адам сәніміз,
Арыстандай шынжырлы
Өртеніп, қайнап қанымыз.
Бір шұңқыр су, түйір нан
Үйреншікті ас болды.
Күл, көмір, қиқым, тоң-төсек
Жастығымыз тас болды.
Тас көмірдің топырағы
Денені басып қаралап,
Тас көмірдің түтіні
Өкпені қауып аралап.
Қол-аяқта көк шынжыр,
Жыланша жалап, жаралап.
Жауыздардың дозағын
Көрдік қорлық азабын.

1919 жыл



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Азия

  • 0
  • 0

Сұм Европа! Арам, залым тас болдың,
Бүліншілік, жауыздыққа бас болдың.
Адамзатқа жол көрсеткен ерлерге
Неге мұнша, уа, Европа, қас болдың?!

Толық

Тағы бір тілек

  • 0
  • 0

Өзгерді совет келіп, ел шырайы,
Өзгерді бұрынғы «жау» көрші райы.
Түсті кеп жарлылардың, бөлісіне,
Ірі ну, бай малы мен жер шұрайы.

Толық

Автомобиль

  • 0
  • 0

Ойыншықпен жазғам жоқ ешбір өлең,
Жеңіл қарап жүрмесің, қылмай елең.
Қараңғы мен жарықты өлең қылдым —
Махаббат пен қасірет түбі терең.

Толық

Қарап көріңіз