Өлең, жыр, ақындар

Үгіт

  • 01.08.2022
  • 0
  • 0
  • 2109
Ағайынның, алаштың
Көбі-ақ саған қас шығар.
Мұз боп қатып жүрегің,
Қалған көңілің тас шығар.
Елдің көбі тыңдамай,
Айтқан тура сөзіңді,
Өңкей залым: «сен бұзғыш!» —
Дейтін-ақ шығар өзіңді.
Залымнан қорлық көрдім деп,
Бола ма, құрбы, мұңайып?
Залым — адам қапқан ит,
Итке салар кім айып?
Жауыз, залым дұшпандар
Пайғамбарға оқ атқан.
Пайғамбарды «бұзғыш» деп,
Тобынан қуып, боқ атқан.

1919 жыл, Арқа



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қамаудан

  • 0
  • 0

Тас үйдегі тұтқынды
Аяған адам жоқ болды.
Аяды бірақ табиғат,
Көңілім соған тоқ болды.

Толық

Марияға

  • 0
  • 0

Өмірімде іздегенім,
Талмай іздеп көздегенім —
Сен едің, жаным, сен едің!
«Бақытым менің жалғыз сенде...

Толық

Бабаларыма

  • 0
  • 0

Қу заман басқа салды мұндай шақты,
Қайтейін, медеу қылдым жалғыз хақты.
Ұрпағың өсіп-өнген рулы ел бол,
Деуші еді бабам Тоқа аруақты.

Толық

Қарап көріңіз