Өлең, жыр, ақындар

Жекеқоңыр

  • 15.09.2022
  • 0
  • 0
  • 779
Қайта-қайта маңырап, қоңыр қозым,
суландыра бердің-ау көңіл көзін.
Қозысы едім мен де бір қоңырлықтың…
Көп өксіктен көкірек сөгілгесін…
Жалғыздық тұр түріңнен байқалып шын.
Сол шындықты қосыла айталықшы…
Жетім зарын ұқпайтын жандар да бар,
желіні жоқ мал сені қайдан ұқсын!
Маңыраса, тоқ қозы маңырасын,
маңыраудың білемін мағынасын.
Сен еметін емшек жоқ,
құр бекерге
қой алдынан жүгіріп не қыласың!
Қойдыра алмай қойдым ғой шақырып та.
Қойдыра алмай қойдым ғой бақырып та.
Неге оларға барасың,..
бүйіріңнен
солқ еткізе салмай ма мақұлықтар!
Жетімдікті солайша мал да сынар.
Жырым – жалғыз, мен – жалғыз.
Сен бе сыңар?..
Жүр, іздейік,
Біздерді түсінетін,
кім біледі, біреулер бар да шығар?!.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Құйрық-жалы төгілген кіл қысырақ

  • 0
  • 0

Құйрық-жалы төгілген кіл қысырақ
күндер өтті ойнақтап...
Күйкі сынақ!
Мұң аңқыған сезімнің шатқалынан

Толық

Мамыр

  • 0
  • 0

Май сағымды маңғаз Тау үріп ішкен,
Өлөң аға жөнелер тіліңізден!..
Қаз дауысы аңқыған қоңыр желге
қазанақтың, қайыңның бүрі піскен.

Толық

Өмір?

  • 0
  • 0

– Уақытқа, айтыңыз, құлмыз ба, аға? –
десе қайтем бүгінгі ұл-қыз маған?
Итшілеткен тірлік-ай, көршіңнен де
хал сұрауға мойныңды бұрғызбаған!

Толық

Қарап көріңіз