Өлең, жыр, ақындар

Сілкініс

  • 15.09.2022
  • 0
  • 0
  • 812
Үндемеуге шыдайды қалай дәтің,
қызыл сөзге жанулы талайда тіл.
Бір тірегім – Шешем ед, қартайған-ау,
Өлөң емес, өлімді кім айтады.

Әкемізден бесеу ек малақайлы,
соры – бөлек, қайтесің, солақайдың.
Мен панасыз бұлт болсам, төрт ағайын
төрт маусымы секілді он екі айдың.

Кімдер-кімдер еркек пе, ұрғашы ма,
білдірген соң мендегі жырға шүбә?
Қарындасым айнаға табынады,
айырбастап сырымды сырғасына.

Кімге күлкі болдым мен, кімге таба?!
Жұлдызды Ойды жұлдызсыз түнде табам.
Досым бар ед... байқаймын, менен гөрі
әйелінің қабағы қымбат оған.

Қайғылыда қалмайды, сірә, қадір,
қандай ғана тағдырға сынақ әділ?
Жарасынан жанымның дірдек қағып,
дірдек қағып қып-қызыл Жыр ағады!..

Айналамның бәрі де – құдай-тәңір!
Шекемізден сөйлейді дүлей тамыр!..
Өзгелерге мұңымды шаққан болып,
осылайша өзімді тыңайтамын.

Ғұмырымды қайғымен майдаласам,
Сөз де – нашар мендегі, Ой да – нашар.
Өкпемді айтып қайтемін өзгелерге,
өлөңдеткен өзіме майдан ашам!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Боранды түнде

  • 0
  • 0

Қап-қараңғы үрейдің арқасындай
мына Түннен азырақ қорқасың да.
Күлген сайын сырттағы күрең боран,
Жын жылайды пешіңнің қолқасында.

Толық

Түнгі күзет

  • 0
  • 0

Не деп саған жазайын,.. қой қоздаған,
Тау мөңіреп, аспанда Ай боздаған.
Жұлдыздар да түрткілеп түйсігімді,..
түсініксіз діріл бар бойда аздаған.

Толық

Мамыр

  • 0
  • 0

Май сағымды маңғаз Тау үріп ішкен,
Өлөң аға жөнелер тіліңізден!..
Қаз дауысы аңқыған қоңыр желге
қазанақтың, қайыңның бүрі піскен.

Толық

Қарап көріңіз