Өлең, жыр, ақындар

Көкірекке күдік емген Ой толса

  • 16.09.2022
  • 0
  • 0
  • 1308
Көкірекке күдік емген Ой толса, жақ
суалар – есесі...
Туды бүгін арманыңды айтар шақ,
құдай берді десеші!
Кезің жетті көгеретін көсегең. Әр
секундың – зымыран... Көйлегіңді
кептіріп ал көшеге, даңғазаның
буынан.
Ождан үшін Ой ойлаумен алжыдың.,
Жеткен шығар...
Өтінем:
жағымпаздар өтірігінің қан-жынын
жағып бер сен бетіне!
Шындық үшін жүгіргенге күні-түн,
әркім қарар әрқалай.
Жүзі сынық жан кезіксе,
үмітін
жүрегіңмен қалқала.
Сені улаған – күреңіткен өш еді.
Енді ондайға салынба. Құдайсынған
пенделерді кешегі түртіп ойна
қарынға.
Есіңді алып «Елім!» деген арлы ұғым,
еңіреп ал, ұялма!
Өмірдегі қайғы-мұңның барлығы
Өлөңіңе сияр ма!..
Ал, жұлдызы жарық жолдас, бөгелме!
Заман көші тосқан ба.
Жердегіні өзгертерсің...
дегенмен,



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мен өзімді іштегі шермен езем

  • 0
  • 0

Мен өзімді іштегі шермен езем.
Ой-арманы жоқ адам, ол да – бәрібір –
орманынан айырылып өлген өзен!
Талай төніп санама мұнар-сұрақ,

Толық

Бір тал үкі

  • 0
  • 0

Бауырым, қойшы ұлының сөзіне сен.
Сен оның көзіне сен, әсіресе:
жартастың үкі ұшатын қолтығынан,
жантайып жарықтық Ай есінесе.

Толық

Таңға дейін тағы да ұйықтамадым

  • 0
  • 0

Таңға дейін тағы да ұйықтамадым.
(жо, жоқ, кешір, ештеңе «ұрттамадым»)
Сені ойлаумен боламын түні бойы,
түні бойы тау жақта бұлт тоңады.

Толық

Қарап көріңіз