Өлең, жыр, ақындар

Зымыраған уақыттар өтіп жатыр

Зымыраған уақыттар өтіп жатыр,
Адамдық дүние үшін өліп жатыр.
Байлық, мансап, рақатты қуамын деп,
Көрге де дайындықсыз кетіп жатыр.

Адамдарым қадірлең бар уақытты,
Адал жолдан айнымаң әділетті.
Игілікке ашыққан көк бөрідей,
Жақсылықтан тарықпаң қасиетті.

Бөлмейік Қазағымды шежіреге,
Намыс, мүдде, тектілік өлді неге?
Безсеңдер ұятсызбен арсыздан,
Жетер-ау ақыретің бір мезетте.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қараңғы түн

  • 0
  • 0

Қараңғы түн,
Қараңғыда көріп едім.
Жарқ етіп,
Жарығында білінбедің.

Толық

Жанарыңнаң көрер ме екем тұңғиық?

  • 0
  • 0

Жанарыңнаң көрер ме екем тұңғиық?
Ғашық болып өтер ме екем ғұмырлық?
Бұйырмаған бір көруді сәт қылып,
Замананың дүниесі екен алдамық.

Толық

Білім атты ұлағатты сөзің бар

  • 0
  • 0

Білім атты ұлағатты сөзің бар,
Білмей жатып сөйлемеген ақыл бар.
Атақ сақтап жүзділікпен жүруді,
Жібермейді жүректегі намыс-ар

Толық

Қарап көріңіз

Басқа да жазбалар