Әлиханның арманы

Жұртым қазақ деп елжіреген еді жүрегі,
Бақыт, махаббат жолына түсуін тіледі.
Заңсыздығымен күресу үшін заманның
Заң біліп шыққан заңғарлардың зият дүрі еді.
Ең асыл мұрат – Әлихан айтқан бірлікке,
Миллетің үшін мемлекет құрар тірлікке
Елдің де бетін, ердің де бетін бұруы
Көсемнің ғана қолынан келер ірілік пе?!
Ең асыл арман – Алаштың тігу ордасын,
Елдікке – тізгін, намысқа – тұғыр, арға –
сын.
Қараөткел анау қазаққа кіндік болар деп
Насихат айтқан үйіріп серік, жолдасын.
Серіктері, шіркін, Ахаң мен Жақаң серкелер,
Алаштың асыл арыстарына кім бар тең келер?
Иман-қасиет те, ізгі өсиет те соларда,
Соларда жалын елім деп еңіреп өртенер.
Даналық пенен даралығыңыз да соларда,
Ақыл мен нақыл, саралығыңыз да соларда.
Мағжан мен Мұхтар, Жүсіпбек, Сұлтанмахмұттар -
Ғаламат дарын ғажабыңыз да соларда.
«Өлсек – бір шұңқырда қалайық» дейтін серіктер,
«Шықсақ – бір төбеде болайық» дейтін серіктер.
Жарықсыз түнде жол нұсқар темірқазықтай
Шетінен әулие, шетінен абыз, көріпкел.
Арыстан жүрек Әлихан еді көсемі,
Алтын күректей ерлердің сойы көшелі.
Алдымыз үлкен той болар деген сеніммен
Алуға көшкен елімнен кеткен есені.
Шарттарын ызып, шеберін тізіп орданың,
Алыс мақсаттың ақылдасып қиян жол қамын,
Түбінде қазақ көтереді деп шаңырақ
Әлихан көсем айтқан ғой әулие болжамын.
Қараңғы қазаққа Абайды жарық күн деді,
Алаштан бөтен мақсатым бар деп білмеді.
Шырағы сөнбес Шыңғыс ханнан тартқан асыл тек
Еңсесі биік ел болсақ деді іргелі.
Арманын әзиз аңғартпақ болды-ау жұртына,
Үрім-бұтақтың бал жақпақ болды-ау мұртына.
Ұрпақтан алар алғыс-қарғысты да парықтап,
Елдіктің жолын таңдатпақ болды-ау ұлтына.
Есім мен Қасым ескі де қасқа жолдарын,
«Жеті жарғыны» жеткінге жаңа жалғадың.
Алтын күмбезді Алаш Орданың мұратын
Келешек күнге аманат еткен заңғарым.
Қағынан жеру қанында болмас текті ердің,
Керегем – ағаш, ұраным – Алаш деп те өлдің.
Әлихан көсем арманы болып қазаққа
Төге де бергей мейірлі нұрын көктен күн.

---