Өлең, жыр, ақындар

Көр іші – қара қобыз

  • admin
  • 27.12.2023
  • 0
  • 0
  • 305
Тірліктің тұраласа кер шолағы,
Көңілге қай­-қайдағы шер толады.
Арманды адам қуып жеткен емес,
Қырандай қос қанатың болса-дағы.
Таба алмас бұл жалғаннан жаның бақыт,
Жастығың өте шығар жалындатып.
Әкетер әлдеқайда ажал сені,
Біраз күн жер бетінде дамылдатып.
Мәңгілік бас қоясың оралмасқа,
Іздесе елесіңді таба алмасқа.
Қарайып қосың қалар арт жағыңда,
Белгі жоқ, бедерің жоқ одан басқа.
Ол-дағы қанша тұрар құдай білер,
Бір күні құзғын келіп құмайды ілер.
Ұйқыдан қу сүйекті оята алмай,
Ақырын ішін тартып жылайды көр.
Көр іші – қара қобыз күңіренген,
Ешқашан тілдесе алмас тірілермен.
Тылсымның жұмбақ сырын қайдан ұқсын,
Қара құрт қара жердің түбін емген?..



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қоштасады күндер қолын бұлғаған

  • 0
  • 0

Қоштасады күндер қолын бұлғаған,
Көңілін бір сәт кімдер кейін бұрмаған?
Сенің де, айнам, алма жүзің солыпты-ау
Сонау жылғы маған сонша бұлдаған.

Толық

Тамшыдай-ақ...

  • 0
  • 0

Кең даланы кесіп өтіп жол жатыр,
Қалың зират – үнсіз қала жонда тұр.
Қара жолда көп жыл жортқан жолаушы,
Сол шаһарға тұрақтауға келді ақыр.

Толық

Ей, Тұрсын!

  • 0
  • 0

Ей, Тұрсын, бір жүреміз енді қанша?
Сұм ажал ысқырады кер жыланша.
Бойға құт – бұйырғаны тіршіліктің,
Әйтеуір артымызда белгі қалса.

Толық

Қарап көріңіз