Өлең, жыр, ақындар

Жүрегім менің бұлқынды

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 886
Тәтті ғой өмір адамға,
Татпаған дәмнің бәрі – арман.
Жүрегім менің әманда
Бұлқыну үшін жаралған.
Жүрегім менің бұлқынды
Арайлап әр таң атқанда.
Жаныма нәзік жыр тұнды
Кірпігін гүлдер қаққанда.
Жүрегім менің бұлқынды,
Көгалға аунап көктемде.
Құбылып әлем мың түрлі,
Нөсерлі жаңбыр төккенде.
Жүрегім менің бұлқынды
Өзенді көріп тулаған.
Ағынмен алға ұмтылды,
Толқынын атты су маған.
Жүрегім менің бұлқынды
Жусаннан жұпар жұтқанда.
Сағымды көріп сиқырлы,
Тауларға биік шыққанда.
Жүрегім менің бұлқынды
Қыранның көріп қанатын.
Сапырып судай бұлтыңды,
Шарықтап, шайқап алатын.
Жүрегім менің бұлқынды
Тұлпардың көріп тұяғын.
Ашып бір шайдай ұйқымды,
Самғады сансыз қиялым.
Толқытар ойлар мың қилы,
Армансыз әсте күн бар ма?..
Жүрегім менің бұлқынды
Анамнан алғаш туғанда.

1969



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Бояуы мың құбылған

  • 0
  • 0

Ғашық боп сурет деген бір ғаламға,
Төгесің жан сырыңды қыл қаламға.
Кәмеке, біз көргенді сен де көрдің,
Бояуы мың құбылған бұл заманда.

Толық

Ей, Тұрсын!

  • 0
  • 0

Ей, Тұрсын, бір жүреміз енді қанша?
Сұм ажал ысқырады кер жыланша.
Бойға құт – бұйырғаны тіршіліктің,
Әйтеуір артымызда белгі қалса.

Толық

Уа, Дариға

  • 0
  • 0

О, сұлулық, сені іздеумен шөлдегі,
Қаңсып қалды жүрегімнің шөлмегі.
Тілді сорған таңдайымды қайтемін,
Тамшы судан - шөлдегеннің өлмегі.

Толық

Қарап көріңіз