Өлең, жыр, ақындар

Көкпар

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 1388
Кім береді тізгінді ақылына,
Дода көрсе төнеді атын ұра.
Қалың топты қақ жарып, ойхой, шіркін,
Серке санын басады ол тақымына.
Қыз-келіншек шоқтай боп төбедегі,
Қаздай бойлап қызыққа кенеледі.
Мұндайда ма, мұндайда әр бозбала –
Көз жазбайтын әр қыздың көбелегі.
Бір сәйгүлік жұлындай суырылып,
Әкетті, әне, намыстың туын іліп.
«Кім екен, ә?» – дегенде топ ішінде
Бір қаракөз күлімдер мұны біліп.

1967



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Дегелең

  • 0
  • 0

Қарайып сонадайда тұр Дегелең...
– Ойпыр­ай, сұмдық еді бұл не деген?
Қасына аяқ басып бара алмайсың,
Жеріңді осы емес пе түрмелеген?

Толық

Ана тілім

  • 0
  • 0

Қыран құстай аспандап ана тілім
Көтерілсе, қауырсын­қанатымын.
Шалатұғын қиырдан не болмаса
Жарқылдаған көзінің болатымын.

Толық

Егер

  • 0
  • 0

Бола қалса қос құлағым тас керең,
Ыммен ұғам, жасымаймын әсте мен.
Соқыр болса екі көзім көнемін,
Онда көкірек сәулесімен көремін.

Толық

Қарап көріңіз