Өлең, жыр, ақындар

Секітас

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 358
О, Секітас, алауланып өр төсің,
Таң сүйгенде көлеңкеңді серпесің.
Құбылады құба тартқан жондарың,
Жамылып ап күзгі күміс көрпесін.
Секітасым, бетегелі, қияқты,
Бауырыңда баураған мың тұяқты.
Түбегіңде дөңгеленген әр жұртым
Тастам кеткен естелігім сияқты.
Бөктеріңде өр бұлағың тулаған,
Өткенімде ерекше бір тыңдап ән.
Секітасым – жазық маңдай жайлауым,
Кеткенімде мөлтең қағып тұр маған.

1967



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Тездете алмай ай менен жыл жүрісін

  • 0
  • 0

Тездете алмай ай менен жыл жүрісін,
Сағынумен өткізген күн құрысын.
Өмір бойы келесің мекендеумен
Жүрегімнің құпия бір бұрышын.

Толық

Адасып қалдым

  • 0
  • 0

Қызылды­-жасыл боянып өткен,
Қай жақта жүрсің, баяғы көктем?
Күлімдеп күнге қарайтын еді,
Ұйқыдан гүлдер оянып еппен.

Толық

Көкшетау

  • 0
  • 0

Көкшетау, мөлдіреген көркің қандай,
Қалықтап аспаныңда ән тұнғандай.
Сексен көл сексен тамшы сыйға тартып,
Айдынын көңілімнің толтырғандай.

Толық

Қарап көріңіз