Өлең, жыр, ақындар

Секітас

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 639
О, Секітас, алауланып өр төсің,
Таң сүйгенде көлеңкеңді серпесің.
Құбылады құба тартқан жондарың,
Жамылып ап күзгі күміс көрпесін.
Секітасым, бетегелі, қияқты,
Бауырыңда баураған мың тұяқты.
Түбегіңде дөңгеленген әр жұртым
Тастам кеткен естелігім сияқты.
Бөктеріңде өр бұлағың тулаған,
Өткенімде ерекше бір тыңдап ән.
Секітасым – жазық маңдай жайлауым,
Кеткенімде мөлтең қағып тұр маған.

1967



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұлдыздың жұмыртқасындай

  • 0
  • 0

Торғайдай миым тобықтай түйін түйе алмай,
Жастығым кетті сағымға сіңіп қиялдай.
Көшені кезген тәжіктің қайыршысындай,
Күндерден қайыр сұраймын енді ұялмай.

Толық

Оразбай басында

  • 0
  • 0

Құлазитын секілді Тұнай тауы,
Ескі қыстау көргенді мұңайтады.
Өшкен ошақ,
Өлген үй,

Толық

Көк түтін боп...

  • 0
  • 0

Мен тұрмын шулы қала ішінде,
Түк көрмеген, түк сезбеген пішінде.
Жасырғаным – таңдайымның астында,
Талшық қылған тарамысым – тісімде.

Толық

Қарап көріңіз