Өлең, жыр, ақындар

Секітас

  • 22.09.2021
  • 0
  • 0
  • 660
О, Секітас, алауланып өр төсің,
Таң сүйгенде көлеңкеңді серпесің.
Құбылады құба тартқан жондарың,
Жамылып ап күзгі күміс көрпесін.
Секітасым, бетегелі, қияқты,
Бауырыңда баураған мың тұяқты.
Түбегіңде дөңгеленген әр жұртым
Тастам кеткен естелігім сияқты.
Бөктеріңде өр бұлағың тулаған,
Өткенімде ерекше бір тыңдап ән.
Секітасым – жазық маңдай жайлауым,
Кеткенімде мөлтең қағып тұр маған.

1967



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ән-аманат

  • 0
  • 0

Мелшитіп зеңбіректі, автоматты,
Бip сәтке тоқтатуға атқан оқты,
Тас түнек майдан көгін жарып ұшып,
Келеді көгершін-ән ақ қанатты.

Толық

Қайдасың, арыс ағалар?!

  • 0
  • 0

Арғымақ жалында,
Алапат жалынға
Жанған ер –
Қайыспас қара нар,

Толық

Абай

  • 0
  • 0

Абай жалғыз қазақта, Абай дара,
Сөз бастаймын Абайсыз деп ойлама.
Ұмытсаң да шыққан күн, туған айды,
Ұмытасың Абайды қалай ғана?!

Толық

Қарап көріңіз