Ыдырыс Сағынтаевқа
- 0
- 0
Ей, аға! Жаны жап-жас асқақ едің,
Алқынбай жетпіс деген жасқа келдің.
Ғылымның ғарышында жұлдызың тұр,
Тыңнан жол «тәуекел» деп бастап едің.
Өрмелеп келем
Өрмелеп келем өмірдің асқар шыңына,Биігім шыққан – аласа қырдан секілді.
Тым биік санап, біреулер мұны да,
Айналып басы, тұра алмай төмен секірді.
Біреулер шығып басыңа құзар шыңдардың,
Созады қолын жетпекші болып айға да.
Төменде біреу құламай тіпті тұрғанын,
Шүкірлік етіп қарайды түпсіз сайға да.
Қашаннан осы өзгермес заңы өмірдің,
Дауласып ешкім жатпас-ты мұны бекер деп.
Сондықтан адам өмірге деген сеніммен,
Жоғалтпай мәңгі тіршілік жүгін көтермек.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Күліп тұрған дүние жылап қалып
- 0
- 0
Күліп тұрған дүние жылап қалып,
Асқақтаған арманым құлап қалып.
Көріне алмай көзіне көптің енді,
Отырдым мен жылыстап жырақ барып.
Шыр етіп кіндік қаным тамған мекен
- 0
- 0
Шыр етіп кіндік қаным тамған мекен,
Ең алғаш тынысымды алған мекен.
Өрілген өзегімнен өлеңімді,
Өзіңе өмір бойы арнап өтем.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Ақымбеков Қайыржан
Мағыналары керемет сипаттайды -
поаоыш
Өте мағналы өлен -
Берикбол
Оте керекмет -
Айша
Ұнады
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі