Өлең, жыр, ақындар

Шықтарын төкті боз көде

  • admin
  • 29.12.2023
  • 0
  • 0
  • 337
Кер дала кербез сағымды,
Туған жер, жаннат жанарым.
Алыстан сынап бағымды,
Аттанып кетіп барамын.
Момақан қоңыр төсіңде,
Қаншама менен із қалды.
Бәрі де, бәрі есімде,
Дос жүзі, дұшпан ызғары.
Шығарып салып ұл-қыздар,
Кейіндеп қалып барады.
Сорғалап түскен жұлдыздар,
Созылған жалғап араны.
Тамаққа тастар түйіліп,
Келмедік доспен сөзге де.
Біз үшін қош деп иіліп,
Шықтарын төкті боз көде.
Тебіреніп тау да мен үшін,
Бүк түсті бүрген, жалбыздар.
Қия алмай жүрген ел үшін,
Қанша екен мендей жалғыздар?
Қарайлап сенің қараңа,
Туған жер кетіп барамын.
Арманын қуған балаңа,
Батасын бергін ананың.
Бозамық таңда бозторғай,
Мен едім, ұшқан төсіңнен.
Көкте күн, қолын созғанда ай,
Шықпассың мәңгі есімнен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Не көрмеді мына дала, мына қыр

  • 0
  • 0

Не көрмеді мына дала, мына қыр,
Мына төбе, мына ойпат, сұр адыр.
Талай-талай аттандырып заманды,
Келер тағы заман үшін тұр әзір.

Толық

Мейлі, мені өздеріңнен төмен көр

  • 0
  • 0

Мейлі, мені өздеріңнен төмен көр,
Бұл сөзімді, бірақ бекер демеңдер.
Ұрпақ үшін біздер жүрген мына жол –
Жер бетіне жазып кеткен өлеңдер.

Толық

Әділеттің жолында

  • 0
  • 0

«Әділет» деп,
Әділеттің жолында,
Семсерлерін сермегендер сорлайды.
Түптің-түбі әділетті көксеген,

Толық

Қарап көріңіз