Өлең, жыр, ақындар

Шықтарын төкті боз көде

  • admin
  • 29.12.2023
  • 0
  • 0
  • 406
Кер дала кербез сағымды,
Туған жер, жаннат жанарым.
Алыстан сынап бағымды,
Аттанып кетіп барамын.
Момақан қоңыр төсіңде,
Қаншама менен із қалды.
Бәрі де, бәрі есімде,
Дос жүзі, дұшпан ызғары.
Шығарып салып ұл-қыздар,
Кейіндеп қалып барады.
Сорғалап түскен жұлдыздар,
Созылған жалғап араны.
Тамаққа тастар түйіліп,
Келмедік доспен сөзге де.
Біз үшін қош деп иіліп,
Шықтарын төкті боз көде.
Тебіреніп тау да мен үшін,
Бүк түсті бүрген, жалбыздар.
Қия алмай жүрген ел үшін,
Қанша екен мендей жалғыздар?
Қарайлап сенің қараңа,
Туған жер кетіп барамын.
Арманын қуған балаңа,
Батасын бергін ананың.
Бозамық таңда бозторғай,
Мен едім, ұшқан төсіңнен.
Көкте күн, қолын созғанда ай,
Шықпассың мәңгі есімнен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзің ғана жер жаннаты ғаламның

  • 0
  • 0

Туған жердің топырағына
Тиер кезде табаным,
«Таза ма» деп,
Табаңымды сүртіп-сүртіп аламын.

Толық

Ей, ағайын, алмаңдар да, бермеңдер

  • 0
  • 0

Ей, ағайын, алмаңдар да, бермеңдер,
Мені бірақ ренжіте көрмеңдер.
Ақын жаны сәл нәзіктеу келеді,
Жай-жай сөйлеп, жай қолыңды сермеңдер.

Толық

Бақыттысың, қарағым, бақыттысың

  • 0
  • 0

Бақыттысың, қарағым, бақыттысың,
Қолыңда тұр қонақтап бақыт құсың.
Уайым жоқ, қайғың жоқ, дербезең сау,
Көктемдегі аспандай ашық түсің.

Толық

Қарап көріңіз