Күн шығады
- 0
- 0
Күн шығады, батады, таң атады,
Балбыратып жанымды жаңа табы.
Таң-тәңірден тілегім – мамыр еткін
Қар боратқан қаңтарды, қарашаны.
Аман-сау, достым, жүрсің бе?
Аман-сау, достым, жүрсің бе?Қолыңды берші, күрсінбе.
Қағусыз кеткен қарабет
Қадіріңді сенің білсін бе?
Қан жылап қайран жүрегің,
Өртеді намыс білемін.
Сарғайған күн жеп қағаздай,
Қалыпты семіп іреңің.
Жалының қайда кешегі?
Үмітің неге өшеді?
Опасыз сайқал опық жер,
Деме оны өмір кешеді.
«Ар-намыс өртеп өзекті,
Қаңқу сөз жанды мезі етті»,
Дейсің-ау, досым, дейсің-ау,
Бәрі де бәрі кезекті.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Ақын жүрегі
- 0
- 0
Жалғыз сен ақын, түн бойы,
Тұңғиық ойда жататын.
Қарсы алмақ үшін жырменен,
Арайлы таңды ататын.
Әке сағынышы
- 0
- 0
Жүрегімді жарып шыққан бір гүлім,
Көз алдымда бейнең тағы тұр бүгін.
Махаббаттың жолы ма, әлде соры ма?
Туған жерден кетті үзіліп кіндігің.
- Виктор Франкл
- Карл Густав Юнг
- Эрих Фромм
- Ханна Арендт
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі