Өлең, жыр, ақындар

Жезқазған

Жезқазған — жыр қайнарым,
мыс балқып қойнауында тулайды ағын.
Көзіндей батыр мінез бабалардың
ұлы — мәрт, қызы — көркем нұрлы аймағым!

Тағып ап ұлы дала сыр-алқаны,
әр таста өткенімнің тұрар табы.
"Ұрпағым, тарихыңды ұмытпа!" — деп.
"Жошыхан", "Алашахан" мұнартады.

Қыздары наз үйірген гүл ерінге,
даналық ұясы бар жүрегінде.
Ән қалқып, жезді өңірден күй төгілсе,
жаныңды толтырады жігер-үнге.

Көрінсе "Қызыл арай", "Түйе мойнақ",
оятар намысыңды жігер ойнап.
Жазира кеңдігімен, елдігімен
жаныңды тебірентеді киелі аймақ.

Дүниені жайласа да дауылды ағын,
ерлерше сақтап қалған мәнін, жанын.
Жігерін жұқартпаған жезді өлкеде
жер қазып, мыс балқытқан бауырларым.
2002



Пікірлер (1)

Серік

Күшті айтылған өлеңдер

Пікір қалдырыңыз

Атын ұрлатқан кедей!

  • 0
  • 0

Қайран менің тарланым!
Қарақшының тақымында кеттің бе,
аш арланның алқымында кеттің бе –
жер-көк кезіп шарладым,

Толық

Кісілік

  • 0
  • 0

Өз-өзіңнен сыздана
тырсиғанмен ісініп,
өрте жерді, тұз жала –
қонбайды одан кісілік.

Толық

Әже

  • 0
  • 1

Тентек болсам, ашынып,
жақсы іс қылсам, асырып,
маған сақтап жүреді
тәттіні де жасырып.

Толық

Қарап көріңіз