Өлең, жыр, ақындар

Жезқазған

Жезқазған — жыр қайнарым,
мыс балқып қойнауында тулайды ағын.
Көзіндей батыр мінез бабалардың
ұлы — мәрт, қызы — көркем нұрлы аймағым!

Тағып ап ұлы дала сыр-алқаны,
әр таста өткенімнің тұрар табы.
"Ұрпағым, тарихыңды ұмытпа!" — деп.
"Жошыхан", "Алашахан" мұнартады.

Қыздары наз үйірген гүл ерінге,
даналық ұясы бар жүрегінде.
Ән қалқып, жезді өңірден күй төгілсе,
жаныңды толтырады жігер-үнге.

Көрінсе "Қызыл арай", "Түйе мойнақ",
оятар намысыңды жігер ойнап.
Жазира кеңдігімен, елдігімен
жаныңды тебірентеді киелі аймақ.

Дүниені жайласа да дауылды ағын,
ерлерше сақтап қалған мәнін, жанын.
Жігерін жұқартпаған жезді өлкеде
жер қазып, мыс балқытқан бауырларым.
2002



Пікірлер (1)

Серік

Күшті айтылған өлеңдер

Пікір қалдырыңыз

Тебіреніп жүрегіңнен жыр арнадың

  • 0
  • 0

Тебіреніп жүрегіңнен жыр арнадың,
көп мезгіл жылылығын ұға алмадым.
Мен саған үміт артар сөз бермедім,
сонда да ынтық болдың, өзгермедің.

Толық

Қоғам дегенің – темір тор

  • 0
  • 0

Қоғам дегенің – темір тор,
темірдің тілін таппадым.
Аспаным – алау, жерім – сор,
серкесіз отар – баққаным.

Толық

Оюлар

  • 0
  • 4

Түрін-ай текеметтің! Асыл қандай!
Үңілдім үнсіз ғана басымды алмай.
«Келе ғой, қошақаным, өзіме!» - деп
әжем кеп сипағандай шашымнан жай.

Толық

Қарап көріңіз