Өлең, жыр, ақындар

Жезқазған

Жезқазған — жыр қайнарым,
мыс балқып қойнауында тулайды ағын.
Көзіндей батыр мінез бабалардың
ұлы — мәрт, қызы — көркем нұрлы аймағым!

Тағып ап ұлы дала сыр-алқаны,
әр таста өткенімнің тұрар табы.
"Ұрпағым, тарихыңды ұмытпа!" — деп.
"Жошыхан", "Алашахан" мұнартады.

Қыздары наз үйірген гүл ерінге,
даналық ұясы бар жүрегінде.
Ән қалқып, жезді өңірден күй төгілсе,
жаныңды толтырады жігер-үнге.

Көрінсе "Қызыл арай", "Түйе мойнақ",
оятар намысыңды жігер ойнап.
Жазира кеңдігімен, елдігімен
жаныңды тебірентеді киелі аймақ.

Дүниені жайласа да дауылды ағын,
ерлерше сақтап қалған мәнін, жанын.
Жігерін жұқартпаған жезді өлкеде
жер қазып, мыс балқытқан бауырларым.
2002



Пікірлер (1)

Серік

Күшті айтылған өлеңдер

Пікір қалдырыңыз

Ұлыма

  • 0
  • 0

Жақсы оқып, шаттанғаннан, жасқа жанар.
толардай қуантпадың, балам, әлі.
Күлімдеп арт жағымнан басқа аналар
қызыға маған ешбір қарамады.

Толық

Аңсау

  • 0
  • 0

Қурай сазы сіңірген дала мұңын,
Жалаң аяқ, жамаулы балалығым!
Сенің үнің аспанға самғаушы еді,
шықпайды енді қарлығып қалада үнім.

Толық

Жаныңнан, жамалыңнан әр тайғанда

  • 0
  • 0

Жаныңнан, жамалыңнан әр тайғанда,
сезімің ортаймай ма, қартаймай ма,
жылдардың балдырына батқан көңіл
мелшиіп қарамай ма айқайларға,

Толық

Қарап көріңіз