Өлең, жыр, ақындар

Дүние, аштым тылсым есігіңді

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 348
Дүние, аштым тылсым есігіңді,
Тербей бер, тоқтатпағын бесігіңді.
Қойныңда құндақтаулы нәрестеңмін,
Құптаған кесімінді, шешімінді.
Мен саған еркіндейін, еркелейін,
Еркіндеп қой бастаған серкедейін.
Тағдырдан тізгінімді әпер тартып,
Мен де оны жүйкелете желкелейін.
Дүние, дүние-ана, тарынбағын,
Білемін сенде аздап бағым барын.
Тағдырдан тізгінімді әпере алсаң,
Мен қазір шарықтайтын шағымдамын.
Тағдырдан тізгінімді әпермесең,
Көнбеймін әлдиіңе әкем десең.
Құтқармас Құлагерді жүйрігіңмін,
Жаратып жалым тарап әсемдесең.
Бармақтай бағың ғана – тілегенім,
Талабым таудай еді, түлемедім.
Бап шаппай, бақ шабатын жанталаста,
Жалтақтап жүргенімді біле ме елім?!



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Өзектегі өртім қойды-ау басылмай

  • 0
  • 0

Өзектегі өртім қойды-ау басылмай,
Кейде отырам қас-қабағым ашылмай.
Тұңғиыққа түпсіз сүңгіп кетемін,
Метеориттің ағып түскен тасындай.

Толық

Күмбірлеп кеудем

  • 0
  • 0

Күмбірлеп кеудем,
Күрмеліп тілім тұр неге.
Сыры көп сылқым,
Сыңғырламайсың жыр неге.

Толық

Заман

  • 0
  • 0

Заман жақсы, Заң жақсы, Адам бірақ,
Болса екен деп тілеймін табандырақ.
Сатып кетер Отаның опасыз бар,
Ойламайтын қалар деп балам жылап,

Толық

Қарап көріңіз

Пікірлер