Өлең, жыр, ақындар

Суық жел

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 117
Суық жел инедей боп шаншылып тұр,
Бұзылып күннің түрі қарсы ұрып тұр.
Ебелек, қаңбақ түгіл, алты қанат
Ақ үй де солқ-солқ етіп алқынып тұр.
Теңіздей толқын атып, төңкеріліп,
Көк жүзін көміп жатыр ерке бұлт.
Зарлайды жел өтінде жасыл құрақ,
Кететін болдық-ау деп ерте құрып.
Күз күзеп дала төсін жалаңаштап,
Желегін желмен жұлып ала қашпақ.
Желдеген жерді сүзе жылқыларға,
Жете алмай бір жабағы барады ақсап.
Жылқышы қиқу салып құйындатқан,
Оларды қуды үйірге жиын жатқан.
Будақтап паровоздай жолым үй тұр,
Тезекке қосып қойдың қиын жаққан.
Көбейіп қарбаласы күндегіден,
Малшы жүр қарашаның дүрмегімен.
Әйелі сырық тіреп шаңыраққа,
Үзікті тартып жатыр ілмегінен.
Күтірлеп қураған шөп табандағы,
Сарқылған сауын малдың ағарғаны.
Күз дейміз, күз дегенің суыт жеткен,
Секілді кәрлі қыстың шабарманы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Сұрақ еді жанымды мазалаған

  • 0
  • 0

Сұрақ еді жанымды мазалаған,
Жауабыңа қанықтым назалы адам.
Бір жаманның өлердей ұяты үшін,
Жан екенсің өзіңді жазалаған,

Толық

Өзің ғана жер жаннаты ғаламның

  • 0
  • 0

Туған жердің топырағына
Тиер кезде табаным,
«Таза ма» деп,
Табаңымды сүртіп-сүртіп аламын.

Толық

Қара ниет

  • 0
  • 0

Қара ниет,
Қайырымсыз болсам,
Байлық - бағыңды берме, Тәңірім.
Асқақтап сөйлеп,

Толық

Қарап көріңіз