Өлең, жыр, ақындар

Суық жел

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 346
Суық жел инедей боп шаншылып тұр,
Бұзылып күннің түрі қарсы ұрып тұр.
Ебелек, қаңбақ түгіл, алты қанат
Ақ үй де солқ-солқ етіп алқынып тұр.
Теңіздей толқын атып, төңкеріліп,
Көк жүзін көміп жатыр ерке бұлт.
Зарлайды жел өтінде жасыл құрақ,
Кететін болдық-ау деп ерте құрып.
Күз күзеп дала төсін жалаңаштап,
Желегін желмен жұлып ала қашпақ.
Желдеген жерді сүзе жылқыларға,
Жете алмай бір жабағы барады ақсап.
Жылқышы қиқу салып құйындатқан,
Оларды қуды үйірге жиын жатқан.
Будақтап паровоздай жолым үй тұр,
Тезекке қосып қойдың қиын жаққан.
Көбейіп қарбаласы күндегіден,
Малшы жүр қарашаның дүрмегімен.
Әйелі сырық тіреп шаңыраққа,
Үзікті тартып жатыр ілмегінен.
Күтірлеп қураған шөп табандағы,
Сарқылған сауын малдың ағарғаны.
Күз дейміз, күз дегенің суыт жеткен,
Секілді кәрлі қыстың шабарманы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Қостөбе қос жүректің куәсі еді

  • 0
  • 0

Жері осы Жамбылдағы Қостөбенің,
Жандарын оның барлық дос көремін.
Жасымда бір қызына ғашық болып,
Қайтейін, тоса алмады тос деп едім.

Толық

О, Алыпсоқ, білесің бе, қалды қанша ғұмырың

  • 0
  • 0

О, Алыпсоқ, білесің бе, қалды қанша ғұмырың,
Мойынында темір шынжыр, түні бойы ұлыдың.
Тұнып тұрған тыныштықтың тереңінен сыр тартып,
Мен де отырмын, тозса дағы, «тозбады, деп, жұлыным».

Толық

Ел бар ма?

  • 0
  • 0

Ер бар ма қабырғасы сөгілмеген,
Халық жоқ «елім-ай» деп егілмеген.
Құдайдың қаһарына ұшыраса,
Қабысар қас қағымда көгің жермен.

Толық

Қарап көріңіз