Өлең, жыр, ақындар

Суық жел

  • admin
  • 03.01.2024
  • 0
  • 0
  • 311
Суық жел инедей боп шаншылып тұр,
Бұзылып күннің түрі қарсы ұрып тұр.
Ебелек, қаңбақ түгіл, алты қанат
Ақ үй де солқ-солқ етіп алқынып тұр.
Теңіздей толқын атып, төңкеріліп,
Көк жүзін көміп жатыр ерке бұлт.
Зарлайды жел өтінде жасыл құрақ,
Кететін болдық-ау деп ерте құрып.
Күз күзеп дала төсін жалаңаштап,
Желегін желмен жұлып ала қашпақ.
Желдеген жерді сүзе жылқыларға,
Жете алмай бір жабағы барады ақсап.
Жылқышы қиқу салып құйындатқан,
Оларды қуды үйірге жиын жатқан.
Будақтап паровоздай жолым үй тұр,
Тезекке қосып қойдың қиын жаққан.
Көбейіп қарбаласы күндегіден,
Малшы жүр қарашаның дүрмегімен.
Әйелі сырық тіреп шаңыраққа,
Үзікті тартып жатыр ілмегінен.
Күтірлеп қураған шөп табандағы,
Сарқылған сауын малдың ағарғаны.
Күз дейміз, күз дегенің суыт жеткен,
Секілді кәрлі қыстың шабарманы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Не көрмеді мына дала, мына қыр

  • 0
  • 0

Не көрмеді мына дала, мына қыр,
Мына төбе, мына ойпат, сұр адыр.
Талай-талай аттандырып заманды,
Келер тағы заман үшін тұр әзір.

Толық

Жыр селі

  • 0
  • 0

Кейбірде жігерім құм болып,
Талықсып құлаймын төсекке.
Жырсыз күн өтеді мұң болып,
Саналмай тіршілік есепке.

Толық

Өмір

  • 0
  • 0

Тәуекел атты тарланның,
Тұяғын тұқыл тағалап.
Таптырмас тарпаң арманның,
Қап тауын жүрмін аралап.

Толық

Қарап көріңіз