Өлең, жыр, ақындар

Сырластым жалпақ елмен де

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 220
Сырластым жалпақ елмен де,
Сырластым жаннат жермен де.
Сұрапыл дауыл, селмен де,
Жібектей жұмсақ желмен де.
Ай жүзген айдын көлмен де,
Көк торғын мұнар белмен де.
Жаза алмай бірақ жақсы жыр,
Тарқайтын емес шер менде.
Қиқулап құстар келгенде,
Қызғалдақ қыздар тергенде.
Қозы-лақ қырға өргенде,
Құлдырап құлын ергенде.
Желкілдеп бота желгенде,
Енесін алғаш емгенде,
Жазып бір тастап жақсы жыр,
Тарқаушы еді шер менде.
Келесің қашан, көктемім,
Көктемім, тездет жет менің.
Селдете нөсер төккенін,
Тауларға бұлт шөккенін,
Дихандар алып кетпенін.
Малшылар киіп шекпенін,
Астына кемпірқосақтың,
Көрейін кіріп кеткенін.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Шыбыл балаларына

  • 0
  • 0

Тарадық бір атаның кіндігінен,
Бөлемін «бөтенсің» деп кімді-кімнен.
Шыбылдың ұрпағының арасында,
Атанған жалғыз ақын түңлігі мен.

Толық

Хан кене отырған қара тас басында

  • 0
  • 0

Кеп тұрмын Қордайдағы Майтөбеге,
Майтөбе білгендерге жай төбе ме?
Түңліктей төбедегі қара тастың,
Сыры да мәлім емес байтақ елге.

Толық

Бұл өмір неткен ыстық, кермегі бал

  • 0
  • 0

Бұл өмір неткен ыстық, кермегі бал,
Әр жанның өз қуаныш, ермегі бар.
Қолында біреулердің билік, жарлық,
Қолыңда біреулердің шөлмегі бар.

Толық

Қарап көріңіз