Өлең, жыр, ақындар

Арудай ақ жамылып дала жатыр

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 325
Арудай ақ жамылып дала жатыр,
Ай сырғып айдынынан бара жатыр.
Көлбеңдеп көз алдыма көп көлеңке,
Бірде алыс, бірде жақын салады асыр.
Естіген ертегіден перілер ме?
Жем еткен жолаушыны бөрілер ме?
О, сұмдық, үрейленсең өз-өзіңнен,
Қу бұта құбыжық боп көріне ме?
«Пендеңнің таусылған ба татар дәмі?» –
Көлеңкем күбірлейді қатардағы.
Айлы түн мені осылай сырға бөлер,
Бір жалғыз жан секілді жапандағы.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жастығым-ау, қайта айналып келсейші

  • 0
  • 0

Жастығым-ау, қайта айналып келсейші,
Құшағыма от жалын боп енсейші.
Өмірімнің көктемі едің, көркі едің,
Құдіретіңмен жанға қуат берсейші.

Толық

Жамбыл ескерткішіне

  • 0
  • 0

Сан рет келіп тәубе еттім, ескерткішіңнің басына,
Маңдайды сүйеп сиындым, тұғырдың суық тасына.
Тасып та келген шығармын, тасыма дерсің, тасыма,
Жасып та келген шығармын, жасыма дерсің, жасыма.

Толық

Мен даланың ұланы едім, екі сөйлеп көрмеген!

  • 0
  • 0

Ақындық – батырлықсыз өлі дене,
Өлеңнің отсыз қазір көбі неге?..
Күркіреп көкте жасын ойнақ салмай,
Көбесі көк бұлттың сөгіле ме?!

Толық

Қарап көріңіз