Мен даланың ұланы едім, екі сөйлеп көрмеген!
- 0
- 0
Ақындық – батырлықсыз өлі дене,
Өлеңнің отсыз қазір көбі неге?..
Күркіреп көкте жасын ойнақ салмай,
Көбесі көк бұлттың сөгіле ме?!
Арудай ақ жамылып дала жатыр
Арудай ақ жамылып дала жатыр,Ай сырғып айдынынан бара жатыр.
Көлбеңдеп көз алдыма көп көлеңке,
Бірде алыс, бірде жақын салады асыр.
Естіген ертегіден перілер ме?
Жем еткен жолаушыны бөрілер ме?
О, сұмдық, үрейленсең өз-өзіңнен,
Қу бұта құбыжық боп көріне ме?
«Пендеңнің таусылған ба татар дәмі?» –
Көлеңкем күбірлейді қатардағы.
Айлы түн мені осылай сырға бөлер,
Бір жалғыз жан секілді жапандағы.
Пікірлер (0)
Пікір қалдырыңыз
Шықтарын төкті боз көде
- 0
- 0
Кер дала кербез сағымды,
Туған жер, жаннат жанарым.
Алыстан сынап бағымды,
Аттанып кетіп барамын.
Әсет Бейсеуовке
- 0
- 0
Ажалға айла бар ма деп,
Мен өлсем өлең арна деп.
Қалжың ба, шын ба көп айттың,
Топырақ салмай қалма деп.
Қарап көріңіз
Басқа да жазбалар
Пікірлер
-
Санду
Әдемі сөз -
Нұрбақыт
Күшті өлең -
никита
кушти
- Нарша Булгакбаев
- Нарша Булгакбаев
-
- Архимед
Барлық авторлар
Ілмек бойынша іздеу
Мақал-мәтелдер
Қазақша есімдердің тізімі