Өлең, жыр, ақындар

Күннен-күнге барамын ба бөтенденіп

  • admin
  • 05.01.2024
  • 0
  • 0
  • 306
Күннен-күнге барамын ба бөтенденіп,
Сыр бердің, сылқым өмір, секемденіп.
Өзіңді өліп-өшіп сүйгендіктен,
Деуші едім «құшағыңда кетем бе еріп?»
Бәрін де салқындықтың сезеді ішім,
Сонда да сен – жырымның өзегісің.
От кеміп өн бойымнан лапылдаған,
Өзгеріп бара жатыр неге түсім.
Қап-қара шаш та міне ағарыпты,
Бұлшық ет о да босап таралыпты.
Сұлудың шым денесін шымырлатқан,
Жігіт ем күні кеше қара мұртты.
Жүрек те байыздапты дүрсілдеген,
Не ләззат табар әлсіз бүлкілменен.
Аңсаттың ауыздықсыз арынынды,
Пайда жоқ сілкігенмен, күрсінгенмен.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Ай туып, Алатаудан күн шығады

  • 0
  • 0

Ай туып, Алатаудан күн шығады,
Көкке тұр күміс шыңы ыршығалы.
Медеуді мерей болған жер жүзіне,
Көргенше көңілім менің тыншымады.

Толық

Беймарал туған жердің даласында

  • 0
  • 0

Беймарал туған жердің даласында,
Бұлдырай ақ сағымның арасында.
Күнара әжеме еріп, жусан теріп,
Қайтушы ем сәске түстің шамасында.

Толық

Кештік талай өзенді

  • 0
  • 0

Кештік талай өзенді,
Көрдік қилы кезеңді,
Кешіп жүріп өзенді,
Шөлдеп ернім кезерді.

Толық

Қарап көріңіз