Өлең, жыр, ақындар

Хан кене отырған қара тас басында

  • admin
  • 08.01.2024
  • 0
  • 0
  • 300
Кеп тұрмын Қордайдағы Майтөбеге,
Майтөбе білгендерге жай төбе ме?
Түңліктей төбедегі қара тастың,
Сыры да мәлім емес байтақ елге.
Кейпінде кемсеңдеген жас баланың,
Қарауға қара тасқа жасқанамын.
Үш рет басымды иіп тәубе еттім,
Болмады өзге басқа еш амалым.
Хан Кене, кешіре гөр қазағыңды,
Сен шеккен білем қайғы азабыңды.
Қайтейін, алтыбақан алаауыздық,
Ұлдарын сендей ұлы жаза қылды.
Қараған кездерімде осы тасқа,
Жанарым толып кетті қанды жасқа.
Намысын елдің, ердің ойлаған бұл,
Япырмау, жан жоқ па еді сенен басқа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жоқ деме

  • 0
  • 0

Жоқ болса да «бар» дегін, бар дегендер оңалар,
Бар боп тұрып «жоқ» деме, жоқ дегендер жоғалар.
Кім келсе де түнермей тұз-дәміңді татырғын,
Түгі де жоқ, үні жоқ обалар мен молалар.

Толық

Жасаймын деп менмендік

  • 0
  • 0

Жасаймын деп менмендік, сыйласардан айырылдым,
Тәкаппарлық етем деп, қанатымнан қайрылдым.
«Ұлымын» деп өзімді, ұлтан бола жаздадым,
Мен де бірі екенмін қатардағы жай ұлдың.

Толық

Қарасайдың жүрегін, Андас бидің шешендігің берген бе?

  • 0
  • 0

Қарасайдың жүрегін, Андас бидің шешендігің берген бе?
Суырылдың семсердей сұрқай заман келгенде.
Шыбын жаның шырқырап қиянатты көргенде,
Шамырқана жыр жаздың ішқұсалық шерменде.

Толық

Қарап көріңіз