Өлең, жыр, ақындар

Хан кене отырған қара тас басында

  • admin
  • 08.01.2024
  • 0
  • 0
  • 383
Кеп тұрмын Қордайдағы Майтөбеге,
Майтөбе білгендерге жай төбе ме?
Түңліктей төбедегі қара тастың,
Сыры да мәлім емес байтақ елге.
Кейпінде кемсеңдеген жас баланың,
Қарауға қара тасқа жасқанамын.
Үш рет басымды иіп тәубе еттім,
Болмады өзге басқа еш амалым.
Хан Кене, кешіре гөр қазағыңды,
Сен шеккен білем қайғы азабыңды.
Қайтейін, алтыбақан алаауыздық,
Ұлдарын сендей ұлы жаза қылды.
Қараған кездерімде осы тасқа,
Жанарым толып кетті қанды жасқа.
Намысын елдің, ердің ойлаған бұл,
Япырмау, жан жоқ па еді сенен басқа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Жұбайым Күміскүлге

  • 0
  • 0

Мен әке де, сен ана он балаға,
Көшіп келдік у-шуы мол қалаға.
Бақыт, байлық бастағы – жалғыз өлең,
Тәуекелге бел бумай жол бола ма?

Толық

Ей, жолаушы

  • 0
  • 0

Сұр дала да сұп-сұр болып тұр қала,
Бау-бақша жоқ, онда өскен ырғала.
Бейуақта сұңқылдаған сұмырай,
Байғыз үні естіледі бір ғана.

Толық

Тозбастай көрме тоныңды

  • 0
  • 0

Тозбастай көрме тоныңды,
«Кім кесер» деме жолымды.
Тобаңнан Алла жаңылтса,
Білмейсің оң мен солыңды.

Толық

Қарап көріңіз