Өлең, жыр, ақындар

Хан кене отырған қара тас басында

  • admin
  • 08.01.2024
  • 0
  • 0
  • 177
Кеп тұрмын Қордайдағы Майтөбеге,
Майтөбе білгендерге жай төбе ме?
Түңліктей төбедегі қара тастың,
Сыры да мәлім емес байтақ елге.
Кейпінде кемсеңдеген жас баланың,
Қарауға қара тасқа жасқанамын.
Үш рет басымды иіп тәубе еттім,
Болмады өзге басқа еш амалым.
Хан Кене, кешіре гөр қазағыңды,
Сен шеккен білем қайғы азабыңды.
Қайтейін, алтыбақан алаауыздық,
Ұлдарын сендей ұлы жаза қылды.
Қараған кездерімде осы тасқа,
Жанарым толып кетті қанды жасқа.
Намысын елдің, ердің ойлаған бұл,
Япырмау, жан жоқ па еді сенен басқа.



Пікірлер (0)

Пікір қалдырыңыз

Мұң ұялай береді жанарыма

  • 0
  • 0

Мұң ұялай береді жанарыма,
Қуанышым азайып барады ма?
Құсы кеткен күздегі көл секілді,
Көңілдің де базары тарады ма?

Толық

Қайран өлең қашырды да ұйқыны

  • 0
  • 0

Қайран өлең қашырды да ұйқыны,
Ұйқы шіркін шығарады ұйқы-тұйқыны.
Самайдың да қыраулары молайып,
Көздің алдын басты әжім қиқымы.

Толық

Кім де болсаң, қуанам болғаныңа

  • 0
  • 0

Кім де болсаң, қуанам болғаныңа,
Болғаныңа, тұғырға қонғаныңа.
Адам түгіл, ағаштың жапырағы,
Табан асты жатпасын жолда мына.

Толық

Қарап көріңіз